Da li je u Crnoj Gori na predsjedničkim izborima presudna ličnost kandidata i izborni program koji nude ili je ključ u partijskoj mašineriji koja ih podržava?
Profesor Ekonomskog fakulteta u Podgorici Milenko Popović smatra da su, kada je riječ o predstojećim predsjedničkim izborima, ličnost kandidata i programi koje nude u drugom planu, a da je presudna podrška partijskog centra koji raspolaže instrumentima moći. U čijim je rukama taj mehanizam, kaže Milenko Popović, svi dobro znaju:
"Kada je reč o Crnoj Gori "iz aviona je vidljivo" da u Crnoj Gori dominantan faktor ne samo ovim izborima nego na izborima i odlukama uopšte bilo da je reč o referendumu, izborima za parlament, izborima za predsednika i tako dalje da je dominantan faktor partijska mašinerija i snaga partijske mašinerije, a ne toliko ni ličnost sama po sebi niti program koji ta partija, odnosno šta ličnost nudi. Mi smo svedoci da je od onog časa pre 17, 18 godina kada je sa ulica krenula antibirokratska revolucija i kada je tadašnja partija na vlasti zauzela kako nekretnine tako i elemente državne moći, uključujući i medije, uključujući posebno crnogorski Javni servis do toga momenta je osvajanje vlasti postalo misija nemogućeg".
Partijska infrastruktura je u Crnoj Gori mnogo bitnija od liderskih osobina predsjedničkih kandidata i izbornih obećanja, smatra Filip Kovačević, profesor Političke psihologije na Fakultetu političkih nauka:
"U vladajućoj koaliciji osoba za harizmu je očigledno neko drugi. U to može da nas uvjeri i najnoviji politički marketing iz Vujanovićeve kampanje. Ta reklama ima više zabavljačku nego ubjeđivačku funkciju, a ja predajem predmet liderstvo i jedan dio tog predmeta se bavi liderskom neverbalnom komunikacijom. I ja sam vidio sve te karakteristike uspješne, takozvane, neverbalne komunikacije koja se uči kod lidera, ali Vujanović je očigledno vrlo, vrlo loš glumac u tome, što znači da harizma otpada, a da ono što je važno i zbog čega je on izabran da bude kandidat ovoga puta je da ne bi došlo do talasanja u vladajućoj eliti jer sa takvom partijskom infrastrukturom vi, ja ili čak moja baba mogla bi da bude izabrana za predsjednika Crne Gore".
Iako bi u tranzicionom društvu ekonomske teme trebalo da budu dominantne u izbornoj kampanji Milenko Popović primjećuje da se o tome u crnogorskom slučaju vrlo malo govori:
"Koliko ja vidim, ekonomski program ovde nije predmet kampanje kada je reč o predsedničkom kandidatu DPS-a, ja tu ne vidim da se na tome toliko insistira i da će to toliko uticati, pre svega to nije pitanje koje se mnogo razmatra, ako izuzmemo ove obilaske raznoraznih preduzeća o kojima naravno Javni serivs pomno obaveštava koji su ustvari u promotivne svrhe".
Direktor Damar-a, agencije za ispitivanje javnog mnjenja, Rasenko Čađenović kaže da je na osnovu rezultata istraživanja koja sprovodi već dugi niz godina, a u kojima su analizirani motivi glasača koji izlaze na parlamentarne i predsjedničke izbore moguće je povući paralelu. U oba slučaja prva dva motiva glasača su izborni program i pripadnost određenoj partiji, a na posljednjem imidž lidera partije ili predsjedničkog kandidata:
"Ovo namjerno ističem jer se u javnosti često misli da lični imidž predsjedničkog kandidata ili lidera određene partije ima presudan uticaj na opredjeljenje birača. On je značajan, ali nije i dominantan. Ovi rezultati govore i još nešto drugo. U ovom momentu nezavisni kandidati imaju slabe šanse da naprave dobar izborni rezultat jer kao što sam rekao jedna trećina birača glasa za određenog političkog kandidata samo zato što taj kandidat pripada partiji za koju taj građanin i inače glasa".