Na današnji dan, pre 14 godina, ubijen je vlasnik i glavni urednik listova "Dnevni telegraf" i "Evropljanin" Slavko Ćuruvija, a to ubistvo do danas nije razjašnjeno. Na 14-godišnjicu ubistva otvorila se polemika oko ideje mogućeg davanja statusa zaštićenog svedoka pojedinim licima ako prezentuju ključne informacije koje bi dovele do identifikacije ubica i nalogodavaca.
Slavko Ćuruvija ubijen je tokom bombardovanja, pet dana nakon što je u tadašnjem dnevnom listu "Politika ekspres" optužen za "priželjkivanje bombi" i "izdaju".
Porodica i predstavnici novinarskih udruženja obeležili su 14. godišnjicu od nerazjašnjenog ubistva Ćuruvije u Svetogorskoj ulici u centru Beograda u kojoj je stanovao i u kojoj je ubijen. Svake godine kolege apeluju na vlasti da rasvetle i otkriju ubice Slavka Ćuruvije.
Predstavnici NUNS-a i UNS-a Vukašin Obradović i Ljiljana Smajlović položili su vence na spomen-obeležje u Svetogorskoj ulici.
„Sve dok se ne otkriju ubice naših kolega Srbija će biti zemlja u kojoj je moguće nekažnjeno ubijati novinare. Ja se po prvi put u ovih 14 godina nadam da možda sledeće godine nećemo stajati ovde pred vama a da se cela istina o tom zločinu ne sazna“, rekla je Smajlović.
Prema dostupupnim podacima istraga je, posle pada režima Slobodana Miloševića, utvrdila da su Ćuruviju danonoćno pratili pripadnici Državne bezbednosti i da su iznenada, uoči samog ubistva, povučeni sa "zadatka".
Pre dva meseca osnovana je Komisija za istraživanje ubistava novinara koja je obnovila istragu ubistava Radislave – Dade Vujasinović, Slavka Ćuruvije i Milana Pantića.
Predsednik Nezavisnog udruženja novinara Srbije Vukašin Obradović nada se da će iskazana politička volja i kroz formiranje ove komisije dovesti do otkrivanja nalogodavaca i izvršilaca Ćuruvijinog ubistva. On se međutim, povukao iz ovog tela, samo dan pre godišnjice ubistva Ćuruvije, smatrajući da je neprihvatljivo nuditi status zaštićenog svedoka ključnim ličnostima režima Slobodana Miloševića za koje postoje i sudske presude za organizovanje političkih ubistava bez obzira na njihova svedočenja.
Komisija je saopštila, kako su preneli mediji, da su evidentirani svi koji mogu pomoći svojim svedočenjima, bilo kao zaštićeni svedoci ili svedoci koji nisu učesnici događaja, a kojima je potrebna zaštita jer postoji mogućnost da raspolažu činjenicama koje bi bile relevantne za utvrđivanje identiteta ubica. Komisija je spremna da predloži Tužilaštvu za organizovani kriminal da pokrene proces u kojem bi bila ponuđena zaštita ovim licima, ako prezentuju ključne informacije.
Monstruozna zamena teza
Međutim, predsednik Komisije za istraživanje ubistava novinara Veran Matić rekao je medijima da se neki od onih koje je Komisija identifikovala kao potencijalne zaštićene svedoke čak ne mogu ni označiti kao učesnici krivičnog dela.
Vukašin Obradović na drugoj strani kaže da njegova primedba da Komisija bude obazriva oko formulacija u vezi sa mogućim zaštićenim svedocima nije uvažena.
Pojedini mediji su kao potencijalnog svedoka saradnika u slučaju Ćuruvija pominjali Radomira Markovića, bivšeg šefa DB Srbije, koji je osuđen na jedinstvenu kaznu od 40 godina zbog ubistva četiri člana SPO na Ibarskoj magistrali i Ivana Stambolića.
Branka Prpa, supruga Slavka Ćuruvije, kaže da je monstruozna zamena teza da oni koji su rukovodili svim tim akcijama i koji od 1998. stoje iza političkih i državnih ubistava, danas mogu da dobiju status svedoka saradnika.
„Od samog početka jedan od ciljeva određenih političkih krugova kada je u pitanju ova Komisija bilo je oslobađanje Radeta Markovića i pokušaj da Rade Marković dobije taj status. To bi bilo urušavanje samog koncpeta pravde“, kaže Prpa.
Članove Komisije za otkrivanje ubistava novinara su pored novinara direktor policije, predstavnici Ministarstva unutrašnjih poslova i Bezbednosno-informativne agencije.
Slavko Ćuruvija ubijen je tokom bombardovanja, pet dana nakon što je u tadašnjem dnevnom listu "Politika ekspres" optužen za "priželjkivanje bombi" i "izdaju".
Porodica i predstavnici novinarskih udruženja obeležili su 14. godišnjicu od nerazjašnjenog ubistva Ćuruvije u Svetogorskoj ulici u centru Beograda u kojoj je stanovao i u kojoj je ubijen. Svake godine kolege apeluju na vlasti da rasvetle i otkriju ubice Slavka Ćuruvije.
Predstavnici NUNS-a i UNS-a Vukašin Obradović i Ljiljana Smajlović položili su vence na spomen-obeležje u Svetogorskoj ulici.
Vukašin Obradović i Ljiljana Smajlović, sećanje na Slavka Ćuruviju, 11. april 2013.
„Evo već godinama okupljamo se na ovom istom mestu sa istim apelom i nadom da će konačno biti otkrivene ubice i nalogodavci Slavka Ćuruvije“, poručio je Obradović.„Sve dok se ne otkriju ubice naših kolega Srbija će biti zemlja u kojoj je moguće nekažnjeno ubijati novinare. Ja se po prvi put u ovih 14 godina nadam da možda sledeće godine nećemo stajati ovde pred vama a da se cela istina o tom zločinu ne sazna“, rekla je Smajlović.
Prema dostupupnim podacima istraga je, posle pada režima Slobodana Miloševića, utvrdila da su Ćuruviju danonoćno pratili pripadnici Državne bezbednosti i da su iznenada, uoči samog ubistva, povučeni sa "zadatka".
Pre dva meseca osnovana je Komisija za istraživanje ubistava novinara koja je obnovila istragu ubistava Radislave – Dade Vujasinović, Slavka Ćuruvije i Milana Pantića.
Predsednik Nezavisnog udruženja novinara Srbije Vukašin Obradović nada se da će iskazana politička volja i kroz formiranje ove komisije dovesti do otkrivanja nalogodavaca i izvršilaca Ćuruvijinog ubistva. On se međutim, povukao iz ovog tela, samo dan pre godišnjice ubistva Ćuruvije, smatrajući da je neprihvatljivo nuditi status zaštićenog svedoka ključnim ličnostima režima Slobodana Miloševića za koje postoje i sudske presude za organizovanje političkih ubistava bez obzira na njihova svedočenja.
Slavko Ćuruvija, foto: rts.rs
„Ja hoću samo da verujem da do istine o Slavkovom ubistvu ne moramo da dođemo sklapanjem sporazuma sa onima koji su bili na čelu Miloševićevih eskadrona smrti. Siguran sam da do imena nalogodavaca i ubica Slavka Ćuruvije možemo da dođemo i na drugačiji način“, poručuje Obradović.Komisija je saopštila, kako su preneli mediji, da su evidentirani svi koji mogu pomoći svojim svedočenjima, bilo kao zaštićeni svedoci ili svedoci koji nisu učesnici događaja, a kojima je potrebna zaštita jer postoji mogućnost da raspolažu činjenicama koje bi bile relevantne za utvrđivanje identiteta ubica. Komisija je spremna da predloži Tužilaštvu za organizovani kriminal da pokrene proces u kojem bi bila ponuđena zaštita ovim licima, ako prezentuju ključne informacije.
Monstruozna zamena teza
Međutim, predsednik Komisije za istraživanje ubistava novinara Veran Matić rekao je medijima da se neki od onih koje je Komisija identifikovala kao potencijalne zaštićene svedoke čak ne mogu ni označiti kao učesnici krivičnog dela.
Vukašin Obradović na drugoj strani kaže da njegova primedba da Komisija bude obazriva oko formulacija u vezi sa mogućim zaštićenim svedocima nije uvažena.
Sećanje na Slavka Ćuruviju, 11. april 2013
„Pojavilo se saopštenje u obliku u kome ste mogli da ga pročitate a koje otvara prostor za razna tumačenja, između ostalog i ona koja idu u pravcu da se kao mogući svedok saradnik ili zaštićeni svedok pojavljuje i neko ko je direktno odgovoran ne samo za ubistvo Slavka Ćuruvije i novinara već i za mnoga druga politička ubistva“, kaže Obradović.Pojedini mediji su kao potencijalnog svedoka saradnika u slučaju Ćuruvija pominjali Radomira Markovića, bivšeg šefa DB Srbije, koji je osuđen na jedinstvenu kaznu od 40 godina zbog ubistva četiri člana SPO na Ibarskoj magistrali i Ivana Stambolića.
Branka Prpa, supruga Slavka Ćuruvije, kaže da je monstruozna zamena teza da oni koji su rukovodili svim tim akcijama i koji od 1998. stoje iza političkih i državnih ubistava, danas mogu da dobiju status svedoka saradnika.
„Od samog početka jedan od ciljeva određenih političkih krugova kada je u pitanju ova Komisija bilo je oslobađanje Radeta Markovića i pokušaj da Rade Marković dobije taj status. To bi bilo urušavanje samog koncpeta pravde“, kaže Prpa.
Članove Komisije za otkrivanje ubistava novinara su pored novinara direktor policije, predstavnici Ministarstva unutrašnjih poslova i Bezbednosno-informativne agencije.