I dok pojedine članice Evropske unije poput Hrvatske sve glasnije upozoravaju na rastući uticaj Rusije na Zapadnom Balkanu, koji se između ostalog ogleda i kroz sve prisutniju medijsku propagandu, u Crnoj Gori, prema zvaničnim podacima nema registrovane redakcije nekog od vodećih ruskih medija.
Ipak, pojedini mediji, poput RTV Srpska televizija u tri termina prenose informativne programe Sputnjika na srpskom jeziku.
Direktor RTV Srpska, Momčilo Vuksanović u razgovoru za Radio Slobodna Evropa kaže da sadržaj tih vijesti i informativnih emisija određuju u Sputnjiku a da se, kako kaže ponekada bave i događajima u Crnoj Gori:
„To su isključivo informativne emisije Sputnjika koje emitujemo na srpskoj TV i na našem radiju. Sadržaj tih emisija je globalnog karatera ali ponekada se desi da imaju informacije i iz Crne Gore, odnosno to je ono što oni emituju i ništa nije specijalizovano za Crnu Goru. Ne postoji bilo kakav finansijski aranžman sa tim u vezi nas i Sputnjika jer mi smo taj sporazum o preuzimanju njihovih informativnih emisija potpisali na našu inicijativu.“
Vuksanović ističe da RTV Srpska za emitovanje svog programa ne dobija novac od države Crne Gore:
„Ne dobijamo ništa od Vlade Crne Gore osim što konkurišemo sa projektima za očuvanje identiteta i onda to koristimo u te svrhe. “
A za te projekte su Srpska TV i Srpske novine u ovoj godini dobile 75 hiljada eura iz crnogorskog budžeta, piše u dvijema odlukama o raspodjeli novca iz Fonda za manjine za 2017. godinu.
Od elektronskih i štampanih glasila sa jasnom proruskom uređivačkom politikom izdvajaju se uglavnom portali i to oni prije svega anti-nato i prosrpske orjentacije a u čijim sadržajima je jasna naklonost politici Kremlja.
Portal sa najdužom tradicijom, Info4s svojevremeno je pokrenuo akciju protiv pristupanja Crne Gore NATO-u, koordinišući mrežu nevladinih organizacija "Ne u rat - ne u NATO“.
Anti NATO protest u Podgorici, mart 2016.
Novinar i urednik tog portala Gojko Raičević u razgovoru za RSE kaže da za svoj medijski angažman ne dobijaju novac iz Rusije:
„Ruske donacije ne izbjegavamo ali tu postoji jezička barijera jer niko u našoj redakciji na žalost ne govori ruski tako da prosto u tom pravcu još nijesmo razmišljali. A to što nas doživljavaju proruskim, to nam nekako i imponuje. Ako nas stvarno doživljavaju kao takve, mi od toga ne bježimo. Mi smo jednostavno srpski i samo srpski medij koji funkcioniše u Crnoj Gori, a vrlo blizak ruskim slobodarskim idejama i antglobalizmu.“
Ove godine u Crnoj Gori otvoreno je nekoliko portala (Ujedinjenje, magazin Sedmica i Princip) koji takođe promovišu proruske stavove. No, njihov uticaj na javno mnjenje prema broju posjeta i prenošenja objava za sada nije značajan.
Osim ovih glasila koja povremeno prenose sadržaje ruskih medija tu su i drugi koji objavljuju informacije na ruskom jeziku.
Dnevnik „Dan“ objavljuje mjesečni dodatak na ruskom jeziku „Ruska reč“, kaže za RSE zamjenik glavnog urednika Nikola Marković:
„To su prije svega sadržaji iz oblasti kulture i društva, ekonomije i slično. Nema sadržaja koji se tiču unutrašnje političke scene u Crnoj Gori ili nešto tome slično. Bitno je da kažem da smo dio velikog međunarodnog projekta u okviru kojeg se sličan dodatak objavljuje u 26 zemalja širom svijeta na 17 jezika i na 21 sajtu. Mi smo u toj priči zajedno sa Dejli telegrafom iz Velike Britanije, sličan dodatak objavljuje i francuski Figaro, kineski Global tajms, ugledni mediji iz Njemačke, nedeljnik Srbija iz Srbije, Nova Makedonija iz Makedonije.“
U Crnoj Gori djeluje nekoliko manjih medija koji su programski orijentisani na rusku zajednicu u Crnoj Gori.
Za proteklih desetak godina, Rusi su na primjer u Budvi pokrenuli svoj radio i štampane medije, otvorili škole, osnovali sportske i kulturne organizacije, pokrenuli privatne biznise.
Dok zvanične brojke govore o oko 3.000 Rusa sa radnim i boravišnim dozvolama, nezvanične procjene govore da u Crnoj Gori živi 15 hiljada ljudi iz bivših sovjetskih republika.
Inače, širenje ruskog uticaja u Crnoj Gori traje gotovo deceniju, počev od upliva ruskog novca, uglavnom sumnjivog porijekla od 2008. godine i ekspanzije prodaje državnih preduzeća ruskim tajkunima (KAP Olegu Deripaski inače bliskog Putinu) i privatnih posjeda i dijelova crnogorske teritorije uticajnim državljanima Rusije.
Bliski odnosi crnogorskih vlasti sa ruskim tajkunima poput Olega Deripaske okončani su njegovim odlaskom iz KAP-a 2013. godine, a problemi u odnosima dvije zemlje pojačavali su se približavanjem ulaska Crne Gore u NATO, čemu se zvanični Kremlj oštro protivio.
Crna Gora se mjesecima nalazila na udaru ruske propagande da bi u junu ove godine i zvanično postala 29. članica NATO.
Podsjetimo da se Crna Gora slijedeći politiku EU 2014. godine pridružila sankcijama koje je Brisel uveo Rusiji.