Motivisan čestim žaokama dominantne članice vladajuće koalicije, Demokratske partije socijalista da parlament, što u prevodu znači - opozicija i manja članica vladajuće koalicije ili Socijaldemokratska partija - predsjednik Skupštine Ranko Krivokapić je inicirao izradu analize o odlukama parlamenta u vezi sa ugovorima o dugoročnom zakupu i koncesijama o kojima je na predlog Vlade, od 2006. do danas, odlučivao parlament u kojoj se negira da je parlament kočio Vladine razvojne projekte.
"Imajući u vidu brojne netačne konstatacije koje su u prethodnom periodu iznošene u javnosti u kojima se Skupština označavala kočničarem razvojnih projekata koje je predlagala Vlada, Analiza je pokazala da je u izvještajnom periodu od osam predloga ugovora Skupština podržala šest, a odbila dva" – o zakupu hotela Kraljičina plaža, Sveti Stefan i Miločer i o zakupu ostrva Lastavica sa tvrđavom Mamula.
Ovo stoji u Analizi o ugovorima o dugoročnom zakupu i koncesijama o kojima na predlog Vlade odlučuje parlament, za period od 2006. do ove godine.
Milo Đukanović
Ovaj dokument je trebalo da predstavlja odgovor na brojna prozivanja parlamenta od strane Vlade i Đukanovićeve DPS – da parlament, opstrukcijom projekata Vlade i stranih investitora, koči razvoj Crne Gore i miješa se u Vladine ingerencije, sprječavajući je da vodi ekonomsku politiku.
U tom kontekstu, u DPS-u različito gledaju na ulogu opozicije i manje članice vladajuće koalicije – SDP.
"Opozicija ima svoje stavove. Oni ne žele nikakav ekonomski razvoj. Žele da prikažu stanje mnogo gore kako bi iskoristili tu negativnost i pokušali da dođu na vlast. Što se tiče kolega iz SDP-a, smatram da oni zbog previše perfekcionizma i želje da do detalja uđu u svaki projekat, mimo dobre prakse žele da 'opstruiraju' te projekte", navodi Zoran Jelić, funkcioner DPS-a.
Međutim, premijer Milo Đukanović je realizaciju ove analize, tokom intervjua za državni radio, nazvao "karikaturalnim pokušajem" jer je, između ostalog, izostavljen slučaj Kraljičine plaže – Dubovica u koju je htjela da investira arapska Royal Grupa koja je od projekta odustala, jer je investitor odustao pošto je bio satanizovan upravo od strane SDP-a kao jezička na vagi u parlamentu.
U SDP-u, međutim, odbacuju sve optužbe u vezi sa kočenjem razvoja i opstrukcijom projekata.
"Skupšina, ne da hoće, nego ima obavezu da spriječi realizaciju takvih kvazi-projekata. Ako nešto nije u skladu sa zakonima ove države, onda to ne može biti projekat koji za cilj ima valorizaciju u interesu građana i države projekat koji je u interesu nekih pojedinaca", kaže Draginja Vuksanović, funkcionerka SDP-a.
Podsjetimo. Premijer Milo Đukanović je prvi put, nezadovoljan jer mu avgusta 2013. nije prošao rebalans budžeta, optužujući Skupštinu da sebi pribavlja veća prava nego što joj pripada rekao da time "postajemo zarobljenici parlamentarne diktature, ili diktature političkog voluntarizma".
Nakon toga, Đukanović je - iritiran sve češćim saglasjem partnerskog SDP-a i opozicije - nastavio sa sličnim ocjenama nakon svakog odbijanja parlamenta da usvoji Vladine predloge, u potpunosti ignorišući argumentaciju kojom je odbijanje obrazloženo kao što je upravo bio slučaj sa dva odbijena predloga ugovora o zakupu i koncesijama za koje su opozicija i SDP tvrdili da ukazuju na postojanje elemenata korupcije, da su benefiti za državu suviše mali.
Ranko Krivokapić
Pošto se zna da je predsjednik Skupštine Ranko Krivokapić najavio analizu ekonomskih odluka koje su usvojene u posljednjih osam godina kako bi se utvrdilo šta je od velikih projekata iza kojih je stala Vlada realno ostvareno, nije sasvim jasno zašto se objavljena skupštinska Analiza bavi isključivo koncesijama i zakupom državne imovine, a ne i ostalim stranim investicijama kroz privatizaciju.
Nepoznanica je i zašto su analize oročene na osam, odnosno, deset godina, ako se zna da još uvijek, zvanično aktuelna vladajuća koalicija postoji 17 godina tokom kojih je bilo projekata koji su, upravo glasovima Đukanovićeve DPS ali i Krivokapićeve SDP glatko prolazili, a koji su imali katastrofalne efekte po državu poput prodaje podgoričkog Kombinata aluminijuma ruskom oligarhu Olegu Deripaski kome su građani otplatili 170 miliona eura kredita i koji na međunarodnoj arbitraži od Crne Gore traži obeštećenje od skoro milijardu eura.
Kao loša i, sasvim izvjesno, koruptivna se pokazala i prodaja Telekom-a mađarskom, odnosno, Deutsche Telekomu. Telekom je, pod vlašću koalicije DPS – SDP, prodat za nešto preko 100 miliona eura, a naknadno se pokazalo da novi vlasnik svake godine ubira profite mjerene desetinama miliona eura.
Zamjenik direktora NVO MANS, Dejan Milovac, smatra da je ekonomija u Crnoj Gori talac partijskih interesa.
"Ne mogu da tvrdim da su odlučivali interesi bilo kog funkcionera, jer za to nemam dokaze, ali ono što je definitivno činjenica jeste da se ekonomska pitanja često postavljaju kao uslov za sklapanje koalicije. Ono što je definitivno loše je što ugovori tog tipa, kao što je za Kombinat aluminijuma Podgorica ili mnoge druge projekte, jesu često predmet pregovora i dogovora unutar vladajuće koalicije, a to je loše jer onda dobijamo rješenja koja odgovaraju političkim interesima jedne ili druge strane, a ne ekonomskim i opštim interesima građana", zaključuje Milovac.