Da je budvanska vlast u krizi potvrđuje sjednica lokalnog parlamenta koja se ne završava ni tri mjeseca od početka. Razlog je protivljenje SDP-a namjeri DPS-a da donira najmanje pet miliona eura za desetogodišnju organizaciju muzičkog festivala Sea Dance.
Osim sa suđenjem predsjedniku Opštine Lazaru Rađenoviću, optuženom za zloupotrebu službenog položaja, izviđajima o navodnim milionima na tajnim računima porodice najuticajnijeg Budvanina Svetozara Marovića, te duga Opštine koji iznosi preko sto miliona eura, Budva se suočava i sa krizom funkcionisanja lokalnog parlamenta.
Četrnaesta sjednica još nije okončana, iako je započeta u decembru. Razlog je odluka SDP –a da svom koalicionom partneru DPS-s ne obezbijedi kvorum za namjeru da sa firmom iz Srbije potpiše desetogodišnji ugovor o organizaciji muzičkog festivala Sea Dance, vrijednog pet miliona eura.
Odbornik SDP-a Raško Radulović potvrđuje da se nisu prevazišle nesuglasice u vladajućoj koaliciji po tom pitanju.
„Treba i dalje da pregovaramo o uslovima tog ugovora, da bismo došli do zajedničkih stavova, pa tek onda da se predloži nova odluka o iznosu novca koji bi Opština uložila u taj festival“, kaže Radulović.
Tijana Kotarac iz DPS-a kaže da će ta partija razmotriti predlog koalicionog SDP-a o umanjenju iznosa koji bi Opština namijenila za Sea Dance.
„SDP je ponudila jednu kompromisnu varijantu za finansijski dio ugovora, DPS će je razmotriti i odlučiti da li da prihvati umanjeni iznos koji bi se godišnje izdvajao za festival, čime bismo prevazišli krizu četrnaeste sjednice“, izjavila nam je Kotarac.
Sea Dance festival je ogranak novosadskog Exita. Njegovi organizatori u Novom Sadu dobijaju od grada 160.000 eura, a od Budve traže najmanje 500.000 eura godišnje. Novac u Srbiji moraju dobiti na konkursu, dok u Budvi ne prolaze nikakvu konkurenciju.
Bratska ljubav
Račune prvog Sea Dance festivala održanog ljeta 2014. o utrošenih 500.000 eura, firma My Exit Adventure još uvijek nije prezentovala javnosti.
Umjesto toga, organizatori Exita su medijski promovisali navodni prihod Budve od organizacije festivala u iznosu od sedam miliona eura, ali niko ne zna na osnovu kojih konkretnih parametara. Jer, festival je na primjer prodao tek nešto više od 8.000 ulaznica u Crnoj Gori.
O disproporciji novčanih efekata festivala i medjskih lovorika koje su ga pratile bez tragova o toku potrošenog novca, govori i podatak da je naplaćeno samo oko 17,5 hiljada boravišne takse.
Kada je vladajući DPS pokušao da dobije podršku u lokalnom parlamentu za potpisivanje desetogodišnjeg višemilionskog ugovora sa organizatorima Sea Dance-a, objelodanjeno je da DPS zapravo planira da srpskoj firmi godišnje daruje pola miliona eura. Bukvalno daruje, jer se u ugovoru finansiranje festivala označava kao „donacija“.
Đorđe Pribilović iz partije NOVA skreće pažnju da bi se time isključila obaveza organizatora festivala da ispostavlja račune o utrošenih pet miliona.
„Ovakvim nacrtom ugovora mi nismo finansijeri, mi smo donatori. Doniranje je poklon. Zašto se bježi od javnosti u trošenju javnog novca?“, pita se Pribilović.
Insistiranje u lokalnom parlamentu da se ispostave računi o utrošenom gradskom novcu za organizaciju prošlogodišnjeg Sea Dance festivala, nije ponukalo njegovog direktora Dušana Kovačevića da to i učini. Umjesto toga, potegla se bratska ljubav.
„ Naša želja je da Exit na moru gradimo u onome što mi smatarmo bratskom Budvom u bratskoj Crnoj Gori“, kazao je tada Kovačević.
Mnogi Budvani bi, međutim, željeli bi da znaju kako se troši novac iz njihovih džepova.
„Ovo mi liči na jednog tu što ima ženu i četvoro đece. Prokockao je sve pare. Žena mu se bori s nemaštinom, prodaje ono što je u miraz dobila da prehrani đecu, a domaćin ide u kafanu i bača poslednje pare dekoltiranoj pjevačici. Eto, tako ja vidim relaciju festivala i Opštine Budva“, kaže predstavnik grupe građana u lokalnom parlamentu Radosav Tomović.