Konstituisanje Skupštine Crne Gore i izbor predsjedništva i radnih tijela je okončano. Predsjednik novog saziva crnogorskog parlamenta je Ivan Brajović, predsjednik Socijaldemokrata. Izbor novih čelnika Skupštine obilježio je bojkot skoro polovine poslanika izabranih na proteklim parlamentarnim izborima. Kakva je sudbina buduće zakonodavne vlasti u ambijentu visokog političkog nepovjerenja?
Od 81 poslanika u crnogorskom parlamentu, 42 su izabrala predsjednika i potpredsjednike Skupštine – Ivana Brajovića, Branimira Gvozdenovića i Gencija Nimanbegua. Time parlamentarnu većinu čine Demokratka partija socijalista, Socijaldemokrate i manjinske stranke Bošnjaka, Albanaca i Hrvata; 39 opozicionih poslanika, ili dva manje od polovine, su postigli dogovor da do daljnjeg bojkotuju Skupštinu Crne Gore.
Novi predsjednik parlamenta Ivan Brajović je u prvom obraćanju Skupštini poslao poruku opoziciji: „Naravno da želim da pozovem jedan dio ovog parlamenta, koji je van parlamenta, da imaju ozbiljan odnos prema građanima koji su ih glasali, prema potrebama svoje države i da ih rado očekujemo ovdje. Odluka je naravno na njima“.
Opozicioni Demokratski front, Demokrate, SDP, DEMOS, SNP i URA, na zajedničkom sastanku su postigli saglasnost da svih 39 poslanika bojkotuje nastavak konstitutivne sjednice Skupštine Crne Gore.
Opozicija traži da se do kraja ispitaju navodi o državnom udaru, jer smatraju da je ovaj događaj na dan glasanja u velikoj mjeri uticao na rezultat parlamentarnih izbora. Slaven Radunović iz Demokratskog fronta kaže da nema definitivne odluke o dužini trajanja bojkota, a taj vid borbe treba da ukaže o kakvom se režimu radi u Crnoj Gori.
„Što se tiče nas iz Demokratskog fronta, mi smo za trajni bojkot ovakve Skupštine, jer kada, kompletna opozicija bojkotuje parlament u jednoj državi koja pokušava da bude punopravni član Evropske unije, to jasno govori o režimu koji u toj državi vlada. Mislim da ne postoji efiksniji način borbe protiv režima od toga“, kaže Radunović.
Komentarišući bojkot opozicije, poslanik DPS-a Predrag Sekulić kaže da se to ne događa prvi put, ali da je ovaj put drugačije: „Ono što jeste drugačije u odnosu na neke ranije bojkote je činjenica da se to dešava odmah nakon parlamentarnih izbora. To jeste demokratsko sredstvo, ali sa druge strane je još jedan pokazatelj bezidejnosti naših kolega iz opozicije. Vjerujem da bojkot neće dugo trajati i očekujemo ih ubrzo u skupštinskim klupama. Međunarodna zajednica je jasno saopštila svoje stavove u odnosu na izbore, a sa druge strane jasni su stavovi predstavnika EU i demokratske međunarodne zajednice da bojkot nije način kojim bi se rješavao bilo koji problem u demokratskom svijetu“.
Da li će bojkot opozicije omogućiti vladajućoj većini da lakše i mehanički usvaja odluke, bez kontrargumenata i rasprave u parlamentu, pitali smo Slavena Radunovića. On kaže da se vladajuća većina ni do sada nije obazirala na argumentaciju opozicije.
„Kad postoji neki projekat pred Đukanovićem i njegovom družinom, parlament i vladajuća većina služe samo kao dizači ruke i tu nema pomoći bili mi u parlamentu ili ne bili. Zato mislim da je mnogo bolje da ne budemo u parlamentu i da čitavom svijetu šaljemo poruku o političkoj nestabilnosti u Crnoj Gori i o tome koliko je vlast u Crnoj Gori demokratska“, kaže Radunović.
Kakve mogu biti posljedice po integritet parlamenta, kada skoro polovina poslanika ne učestvuje u radu? Daliborka Uljarević iz Centra za građansko obrazvanje smatra da postoji opasnost po duh parlamentarizma i kontrolnu ulogu Skupštine.
„Prva opasnost je da mi potpuno izgubimo duh parlamentarizma u kojem treba da imamo jedan sukob različitosti da bi dobili na kraju najkvalitetnije rješenje. Odnosno parlament bi se mogao pretvoriti u puku glasačku mašineriju oni predloga koji dolaze od strane Vlade. A samim tim može se obesmisliti kontrolna funkcija i uloga parlamenta, kao i sve ostale prednosti koje zakonodavna vlast ima“, ocjenjuje Uljarević.