Zatvorena biračka mjesta
Glasanje na predsjedničkim izborima u Crnoj Gori završeno je u 21 čas. Prema posljednjim podacima posmatračkih organizacija, do 20 sati pravo glasa na predsjedničkim izborima u Crnoj Gori iskoristilo je 66,5 odsto ili oko 322.000 birača.
Najveća izlaznost zabilježena je u centralnoj regiji, gdje je prema podacima Centra za demokratsku tranziciju (CDT), glasalo 68 odsto birača. U sjevernoj regiji glasalo je 67,4 odsto, a južnoj 61,8 odsto birača.
U odnosu na parlamentarne izbore, održane 2006. godine, dosadašnji odziv birača je isti.
U istom periodu na predsjedničkim izborima 2003. godine odziv je iznosio 46,2 odsto ili za petinu manje nego ove.
Na lokalnim izborima u Herceg Novom i Tivtu do 19 sati je glasalo 66,45 odsto, odnosno 64,1 odsto upisanih birača. Nisu zabilježene nepravilnosti koje bi mogle da utiču na regularnost izbora. Nevladine organizacije koje prate izborni proces saopštiće prve preliminarne rezultate izbora oko 23 sata.
Za predsjednika će biti izabran kandidat koji bude dobio više od polovine važećih glasova birača koji su glasali. Ako nijedan kandidat ne dobije taj broj glasova, održava se drugi krug izbora za 14 dana u kome će se naci dva kandidata koja su dobila najveći broj glasova.
O predsjedničkim kandidatima
Na prvim predsjedničkim izborima u Crnoj Gori od sticanja nezavisnosti 21. maja. 2006 godine , u nedjelju 6. aprila, učestvovaće četri kandidata.
Aktuleni šef države kandidat je vladajuće kolicije Demokratske partije socijalista - Socijaldemokratske pratije (DPS-SDP) Filip Vujanović, pojedinačno najače opozicione stranke Pokreta za promjene, Nebojša Medojević, koaliciju Srpska lista predstavlja predsjednik Srpske narodne sranke(SNS) Andrija Mandić i Socijalističku narodnu partiju (SNP) Srđan Milić.
Filip Vujanović
Po obrazovanju advokat, potpredsjednik vladajuće DPS, bori se za svoj drugi petogodišnji predsjednički mandat.U vrhu vladajuće crnogorske strukture je od ranih ‘ 90-tih, gdje je obavljao niz značajnih državnih funkcija od ministra policije, pravde do predsjednika Vlade i Skupštine i Republike Crne Gore, a par mjeseci 2002. godine, sticajem okolnosti pokrivao je istovremno sve tri državne funkcije.
Nebojša Medojović
Inžinjer elektrotehnike, od ranih ‘90-tih učesnik antiratnog pokreta u Crnoj Gori, bio je osnivač Socijaldemokrtske partije blizak nikad i član Liberalnog saveza(LS) , da bi se na samom kraju ‘90-tih fokusirao na ukazivanje negativnih posljedica tranzicije na ovim prostorima, posebno probleme korupcije i nelegalanih privatizcaija. Početkom novog milenijuma formirao je nevladinu organizaciju koja se bavila ovim pitanjima, Centar za traziciju , potom takozvanu ekspertsku Grupu za promjene koja je nakon referenduma 2006 prerasla u političku partiju Pokret za promjene, koji je na prvim višestrančkim izborima 10. septembra iste godine, postao pojedinačno najača opoziciona stranka.
Andrija Mandić
Inžinjer metalurgije, od osnivača do mjesta lidera Srpske narodne stranke došao je nakon rascjepa u toj partiji na jesen 2003. godine. U vrijeme kada zvanična Crna Gora nije priznavala organe Miloševićeve Socijalističke Republike Jugoslavije, bio je pomoćnik saveznog ministra privrede. Kao jedan od istaknutih lidera unionističkog bloka na referendumu, nije priznao njegov ishod i do danas ne poštuje državne simbole Crne Gore. Prema njegovim riječima, cilj mu je borba za ravnopravnost srpskog naroda u Crnoj Gori .
Srdjan Milić
Završio Fakultet za turizam i spoljnu trgovinu u Dubrovniku, a na mjesto predsjednika nekad najače opocione stranke, Socijalističke narodne partije, došao je nakon referendumskog poraza unionista i ostavke nekad neprikosnovnog lidera opozicije Predraga Bulatovića. Milić je na crnogorskoj političkoj sceni relativno novo lice jer čak ni u SNP do prije par godina nije bio u vrhu stranke. Od izrazito prosrpke, Milić je SNP profilisao i pozicionirao kao gradjansku partiju, čiji je akcenat glavni državni cilj, evropske integracije.
Stavovi o ključnim spoljnopolitičkim pitanjima
Kada je riječ o strateškim ciljevima Crne Gore sva četiri predsjedinčka kandidata zalažu se za evropske integracije, dok je po pitanju članstva u NATO situacija drugačija. Andrija Mandić eksplicitno se protivi ulasku u NATO, Milić i Medojević su uzdržani ali insitiraju da odluku o tome moraju donijeti građani na referendumu, dok kandidat vlasti i aktuleni šef države Filip Vujanović bezrezevno podržava ulazak u tu vojnu alijansu. O prizavanju Kosova kao glavnog regionalnog pitanja kandidati su podijeljeni: Mandić i Milić obećavaju da neće priznati nezavisnost, dok Vujanović i Medojević smatraju da se ne treba istrčavati sa priznanjem, tvrdeći da Evropska Unija ima razumijevanja za delikatnu poziciju Crne Gore .
Dvomjesečna izborna kampanja protekla je mirnije nego sve prethodne. Kao izuzetan napredak navodi se pozitivna kampanja od strane svih kandidata u kojoj se nije pozivalo na podjele i nijesu prozivani ili vrijeđani pripadnici manjinskih naroda i etničkih grupa.Krupnije zamjereke odnose se na međusobno vrijeđanje kandidata, ponovljenu priču o kupovini ličnih karata i pritiscima od strane vlasti na pojedine građane. I ovoga puta očigledana je bila upotreba državne infrastrukture u predizborne promotivne svrhe kandidata vlasti Filipa Vujanovića, koji je pream pocijenama za kamapnju potošio oko milion eura, Nebojša Medojević oko 650.000 Andrija Mandić 250.000 i Milić oko 150.000 eura. Evidentno je bilo i medijsko favorizovanje kandidata, kako u elektronskim tako i štampanim medijma.
Osim predsjedničkih u nedjelju 6. aprila, održaće se i lokalni izbori u Herecg Novom i Tivtu. Na biralištima koja se otvaraju u 8, a zatvaraju u 21 sat, pravo glasa da bira prvog predsjednika nezavisne Crne Gore ima 490.412 birača a regularnost će pratiti 814 stranih i domaćih posmatrača. Za predsjednika će biti izabran kandidat koji je dobio više od polovine važećih glasova birača koji su glasali. Ako nijedan kandidat ne dobije taj broj glasova održava se drugi krug izbora za 14 dana sa dva prvoplasirana kandidata.