Sud Bosne i Hercegovine je potvrdio optužnicu protiv Vidoja Blagojevića i još deset osoba, optuženih za zločine protiv čovječnosti počinjene tokom rata na području Zvornika, na istoku Bosne i Hercegovine, saopšteno je iz ove pravosudne institucije 13. marta.
Uz Vidoja Blagojevića, optuženi su Mile Blagojević, Ivan Arapović, Milan Arapović, Kosta Pejić, Ljubiša Pejić, Branko Pejić, Božo Radić, Mile Savić, Stevo Vasiljević i Verica Radović.
Oni su optuženi za nezakonito zatvaranje oko 700 bošnjačkih civila iz Zvornika, te nečovječno postupanje, mučenje i ubistva u junu 1992. godine, u vrijeme širokog i sistematičnog napada vojnih, paravojnih i policijskih snaga takozvane Srpske Republike Bosne i Hercegovine.
Osim Vidoja Blagojevića i Verice Radović, svi optuženi su bili pripadnici Karakajske čete u sastavu Teritorijalne odbrane Zvornik, a kasnije Zvorničke brigade Vojske Republike Srpske (VRS).
"Blagojević se tereti da je kao komandant Zvorničke brigade VRS propustio poduzeti nužne i razumne mjere da spriječi nezakonita zatvaranja, nečovječna postupanja, prisilni nestanak i ubistva zatvorenih bošnjačkih civila, te kazni počinioce tih djela", ističe se u saopptenju za javnost.
Verica Radović se tereti da je pucajući pištoljem iz neposredne blizine ubila dvojicu zarobljenika iz lične osvete.
Inače, Blagojević je 2001. godine uhapšen pod optužbom za genocid počinjen u Srebrenici 1995. godine.
Haški sud ga je prvostepeno osudio na 18 godina zatvora 2005. godine, a dvije godine kasnije je kazna smanjena na 15 godina, bez osude za genocid. Pušten je krajem 2012. godine.
Za šta se tereti ostalih devet optuženih?
Ostalih devet optuženih tereti se da su kao stražari u Tehničko-školskom centru (TŠC) u Karakaju sudjelovali u nezakonitom zatvaranju i nečovječnom postupanju bošnjačkih muškaraca i dječaka, starosti od 15 do 70 godina, te za učešće u ubistvu najmanje 150 zatočenih civila.
Od posljedica nečovječnih uslova, 20 zatočenika kasnije je preminulo.
U optužnici se navodi da stražari nisu sprječavali izvođenja zatvorenih civila koji su odvođeni u nepoznatom pravcu od kada se mnogima od njih gubi svaki trag, te da posmrtni ostaci većeg broja ubijenih civila do danas nisu pronađeni.
Navodi se kako su muškarci i dječaci odvojeni od žena i djece u Bijelom Potoku, te odvedeni u TŠC Karakaj i nezakonito zatočeni.
Tužilaštvo navodi da je do sada pronađeno i identificirano oko 420 žrtava, odvedenih na Bijelom Potoku 1. juna 1992. godine, te da tijela oko 240 žrtava do danas nisu pronađena.
Posmrtni ostaci pronađenih ubijenih civila su, uglavnom, ekshumirani iz jedne od najvećih masovnih grobnica u BiH, lokalitetu Crni Vrh kod Zvornika.
Za ratne zločine na području Zvornika su pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju osuđeni Momčilo Krajišnik, Biljana Plavšić, Mićo Stanišić i Stojan Župljanin.
U Srbiji su pred Sudom za ratne zločine u Beogradu za zločine u Zvorniku 2010. osuđeni Branko Grujić i Branko Popović, kao i Dušan Vučković, Dragan Slavković, Ivan Korać, Siniša Filipović, Darko Janković i Goran Savić, koji su, prema optužnicama, organizirano i dobrovoljno došli iz Srbije.
