Da li vladajuća DPS i stranke srpske provenijencije ususret predstojećim izbornim ciklusima vode bitku za naklonost zvaničnog Beograda i da li to znači da je uticaj srpskih zvaničnika na sprske birače u Crnoj Gori i dalje značajan?
Nakon što je u Srbiji na vlast došla Srpska napredna stranka, odnosi zvanične Podgorice i Beograda naprasno su krenuli uzlaznom putanjom.
Bivši radikali i čelnici DPS-a zaboravili su stare razmirice i teške optužbe koje su razmjenjivali u periodu dok je Crna Gora trasirala put ka nezavisnosti – danas srpski zvaničnici priznaju i uvažavaju crnogorsku nezavisnost, a zaokret u odnosima dvije države koje su do 2006 bile u zajednici krunisan je ne tako davno i zvaničnom posjetom premijera Mila Đukanovića srpskoj prijestonici, prvoj nakon deset godina znakovite pauze.
Nije sve stalo na tome već je srpski predsjednik Tomislav Nikolić u dva navrata poručio da je vrijeme da srpske partije u Crnoj Gori uđu u vlast, odnosno u savez sa DPS-om koji srpske partije u Crnoj Gori godinama optužuju za antisrpsku politiku i poharu Crne Gore.
Nikolić je u posljednjoj takvoj poruci direktno pozvao srpske partije, prije svega Socijalističku narodnu partiju, da sklopi pakt sa Đukanovićem, ali je iz te partije odgovoreno da u njoj ne gledaju pozitivno na Nikolićeve sugestije i da je smjenjivanje režima Mila Đukanovića pretpostavka za prevazilaženje problema i podjela u Crnoj Gori.
Nakon Nikolićevih poruka koje je ponovio i sam premijer Milo Đukanović u posjetu srpskom predsjedniku otputovao je Andrija Mandić, lider opoziocione Nove srpske demokratije, koja je godinama u partnerskim odnosima sa Nikolićevom partijom.
O tome da li je Nikolićeve poruke doživio kao legitimne ili kao direktno miješanje u unutrašnje politike prilike u Crnoj Gori, Mandić za RSE kaže:
"Nijesam to doživio kao miješanje u unutrašnja pitanja Crne Gore, a pogotovo ne predsjednika Srbije. On je samo pojasnio jednu izjavu u razgovoru samnom koja se odnosila na srpski narod koji živi na tom prostoru. Tako da sam ja veoma zadovoljan tim sastankom i kao što sam već saopštio – mnogo mi je značilo to da se u potpunosti stvar iskristalisala i da je gospodin Nikolić u suštini prihvatio i sam podržava model da svako bira svoju vlast, da vlasti treba da se smjenjuju. Naš je interes, kao što je i rekao predsjednik Nikolić, da budemo vlast ali vlast koja će doći na to mjesto tako što će pobijediti na izborima, kao što je to uradila SNS u Srbiji ili što će naš predsjednički kandidat pobijediti kao što je pobijedio i Nikolić u Srbiji."
RSE: Da li je je ipak Vaš odlazak u Beograd znak da srpski zvaničnici i dalje i imaju značajan uticaj na prosrpsko biračko tijelo u Crnoj Gori?
Mandić: Naravno da imaju. Mislim da je potpuno logično i potpuno normalno srpski narod iz Crne Gore osluškuje i šta kažu srpski političari u Beogradu, srpski političari u Banja Luci, kao što oni u tim gradovima treba pažljivo da osluškuju šta poručuju srpski političari iz Crne Gore.
RSE: A da li se Vaša posjeta Beogradu može protumačiti kao bitka sa Đukanovićem oko naklonosti zvaničnog Beograda?
Mandić: Ja sam potpuno razumio poruke koje nam je prenio predsjednik Srbije da oni žele najbolje moguće odnose sa Crnom Gorom, a Đukanović je trenutno čovjek koji vodi Vladu Crne Gore. Ali svakako da je potpuno za očekivati da srpski političari iz Crne Gore imaju bolje odnose sa zvaničnim Beogradom nego što mogu da imaju neki drugi. Tako da se tu nalazi mjera odnosa.
Odnosi zvanične Podgorice i Beograda su i nakon referenduma za nezavisnost 2006. ostali roviti. Vlast u Podgorici je za mandata Vojislava Koštunice, a kasnije i bivšeg predsjednika Borisa Tadića optuživala Beograd za nelegitimno miješanje u unutrašnje crnogorske politički prilike, dok su prosrpske partije imale dobar odnos sa zvaničnicima u Beogradu koje je crnogorski premijer Milo Đukanović, kao u slučaju Tadića, optuživao da su preko savjetnika sastavljali i finansirali opoziciju u Crnoj Gori. Sa dolaskom naprednja politički odnosi zvaničnog Beograda i Podgorice dratstično su poboljšani.
Nakon što je u Srbiji na vlast došla Srpska napredna stranka, odnosi zvanične Podgorice i Beograda naprasno su krenuli uzlaznom putanjom.
Bivši radikali i čelnici DPS-a zaboravili su stare razmirice i teške optužbe koje su razmjenjivali u periodu dok je Crna Gora trasirala put ka nezavisnosti – danas srpski zvaničnici priznaju i uvažavaju crnogorsku nezavisnost, a zaokret u odnosima dvije države koje su do 2006 bile u zajednici krunisan je ne tako davno i zvaničnom posjetom premijera Mila Đukanovića srpskoj prijestonici, prvoj nakon deset godina znakovite pauze.
Nije sve stalo na tome već je srpski predsjednik Tomislav Nikolić u dva navrata poručio da je vrijeme da srpske partije u Crnoj Gori uđu u vlast, odnosno u savez sa DPS-om koji srpske partije u Crnoj Gori godinama optužuju za antisrpsku politiku i poharu Crne Gore.
Nikolić je u posljednjoj takvoj poruci direktno pozvao srpske partije, prije svega Socijalističku narodnu partiju, da sklopi pakt sa Đukanovićem, ali je iz te partije odgovoreno da u njoj ne gledaju pozitivno na Nikolićeve sugestije i da je smjenjivanje režima Mila Đukanovića pretpostavka za prevazilaženje problema i podjela u Crnoj Gori.
Nakon Nikolićevih poruka koje je ponovio i sam premijer Milo Đukanović u posjetu srpskom predsjedniku otputovao je Andrija Mandić, lider opoziocione Nove srpske demokratije, koja je godinama u partnerskim odnosima sa Nikolićevom partijom.
O tome da li je Nikolićeve poruke doživio kao legitimne ili kao direktno miješanje u unutrašnje politike prilike u Crnoj Gori, Mandić za RSE kaže:
"Nijesam to doživio kao miješanje u unutrašnja pitanja Crne Gore, a pogotovo ne predsjednika Srbije. On je samo pojasnio jednu izjavu u razgovoru samnom koja se odnosila na srpski narod koji živi na tom prostoru. Tako da sam ja veoma zadovoljan tim sastankom i kao što sam već saopštio – mnogo mi je značilo to da se u potpunosti stvar iskristalisala i da je gospodin Nikolić u suštini prihvatio i sam podržava model da svako bira svoju vlast, da vlasti treba da se smjenjuju. Naš je interes, kao što je i rekao predsjednik Nikolić, da budemo vlast ali vlast koja će doći na to mjesto tako što će pobijediti na izborima, kao što je to uradila SNS u Srbiji ili što će naš predsjednički kandidat pobijediti kao što je pobijedio i Nikolić u Srbiji."
RSE: Da li je je ipak Vaš odlazak u Beograd znak da srpski zvaničnici i dalje i imaju značajan uticaj na prosrpsko biračko tijelo u Crnoj Gori?
Mandić: Naravno da imaju. Mislim da je potpuno logično i potpuno normalno srpski narod iz Crne Gore osluškuje i šta kažu srpski političari u Beogradu, srpski političari u Banja Luci, kao što oni u tim gradovima treba pažljivo da osluškuju šta poručuju srpski političari iz Crne Gore.
RSE: A da li se Vaša posjeta Beogradu može protumačiti kao bitka sa Đukanovićem oko naklonosti zvaničnog Beograda?
Mandić: Ja sam potpuno razumio poruke koje nam je prenio predsjednik Srbije da oni žele najbolje moguće odnose sa Crnom Gorom, a Đukanović je trenutno čovjek koji vodi Vladu Crne Gore. Ali svakako da je potpuno za očekivati da srpski političari iz Crne Gore imaju bolje odnose sa zvaničnim Beogradom nego što mogu da imaju neki drugi. Tako da se tu nalazi mjera odnosa.
Odnosi zvanične Podgorice i Beograda su i nakon referenduma za nezavisnost 2006. ostali roviti. Vlast u Podgorici je za mandata Vojislava Koštunice, a kasnije i bivšeg predsjednika Borisa Tadića optuživala Beograd za nelegitimno miješanje u unutrašnje crnogorske politički prilike, dok su prosrpske partije imale dobar odnos sa zvaničnicima u Beogradu koje je crnogorski premijer Milo Đukanović, kao u slučaju Tadića, optuživao da su preko savjetnika sastavljali i finansirali opoziciju u Crnoj Gori. Sa dolaskom naprednja politički odnosi zvaničnog Beograda i Podgorice dratstično su poboljšani.
