Posle imena premijera Mila Đukanovića koga mnogi smatraju za neprikosnovenog gospodara Crne Gore, za simbole ekonomske i političke moći, u Crnoj Gori postoje još dva imena: Budva i Svetozar Marović, drugi čovjek vladajuće DPS. Iako je korupcija opšti problem Crne Gore, za Budvu se može reći da je, osim što nosi titulu „metropole crnogorskog turizma“, i „prijestonica korupcionaških afera“.
Dok nadležni državni organi najavljuju da će istražiti medijske tvrdnje da je Đorđina Marović, supruga potpredsjednika vladajuće Demokratske partije socijalista Svetozara Marovića, na tajnom računu u inostranstvu imala skoro četiri miliona dolara, na vidjelo izlaze i papiri prema kojima je, kako se navodi, porodica Marović, na samo jednu nekretninu u Budvi, potrošila preko pola miliona eura. Svetozar Marović se po objavljivanju listinga švajcarske ekspoziture britanske HSBC banke javno oglasio ali ipak nije eksplicitno demantovao navode o supruginom višemilionskom tajnom računu u Švajcarskoj. U medjuvremenu, Tužilaštvo i Poreska uprava su najavile da će cijelu stvar ispitati.
Sada, prije nego što se prašina u vezi sa ovim slučajem slegla, NVO MANS je objavila novu dokumentaciju koju je na TV Vijesti prezentovala direktorka MANS-a, Vanja Ćalović.
„Gospodja Đorđina Marović je 2012. godine kupila objekat od 207 kvadratnih metara sa zemljištem od 800 kvadrata što je plaćeno 300 hiljada eura. Gospodja Marović je taj objekat kupila da bi ga srušila i na tom mjestu gradila nov objekat. Procijenjena vrijednost novog objekta je preko 306 hiljada eura. Kada se sve to sabere sa plaćenim komunalijama, dobija se iznos od skoro 675 hiljada eura. Gospodja Đorđina Marović je tokom 2013. godine imala kredit od Prve banke od 85 hiljada eura. Kada se taj iznos oduzme od prethodno dobijene sume, ostaje neobjašnjeno i potpuno neobjašnjivo skoro 590 hiljada eura.“
Zbog vjerovanja da Budvom vlada kao svojim feudom i da se ista moć koja se premijeru Milu Djukanoviću pripisuje u državi, na nivou ovog primorskog grada odnosi na Svetozara Marovića, Budva se često, polušaljivo naziva i Svetozarevo. Medjutim, za Budvu, pored Marovića postoji još jedan sinonim.
Iako je korupcija opšti problem Crne Gore, za Budvu se može reći da je, osim što nosi titulu „metropole crnogorskog turizma“, i „prijestonica korupcionaških afera“, a u skoro svakoj se, na ovaj ili onaj način pominje Svetozar Marović, njegovi najbliži srodnici ili saradnici.
Skoro 45 hiljada kvadrata zemljišta na rtu Zavala, izmedju Budve i Bečića, 2007. godine je kupila Zavala Invest, zajednička kompanija Mirax-a i Moninvest-a čiji je suvlasnik bio, u tom trenutku bez državne funkcije, Svetozar Marović koji je nakon izbijanja afere u vezi nelegalne gradnje na Zavali odmah prodao svoj udio, a njegov brat, inače drugi čovjek budvanske opštine, Dragan Marović je uhapšen sa gradonačelnikom Rajkom Kuljačom.
Krivične prijave su prethodno podnošene i protiv Svetozara Marovića tada bivšeg potpredsjednika Vlade, zbog lažnog predstavljanja u medjunarodnim kontaktima i sklapanja sporazuma u svojstvu predstavnika crnogorske Vlade u vrijeme kada je bio bez ikakve funkcije, a bilo je i mnoštvo drugih prijava, sumnji i optužbi. Afera se pretvorila u sudski proces koji još uvijek nije završen, ali ne za korupciju i mamutsku divlju gradnju, već samo u vezi sa regularnošću postrojenja za desalinizaciju morske vode.
Javnost je upoznata i sa aferom u vezi sa državnim zemljištem na budvanskom stadionu Lugovi. Atraktivna parcela od više hiljada kvadrata pored Slovenske plaže ustupljena je bez ikakave nadoknade firmama koje kontroliše Darko Šarić kome se u Srbiji sudi za šverc skoro šest tona kokaina. U ovu aferu koja je uzdrmala javnost, umiješan je šef budvanskog DPS-a i predsjednik opštinske Skupštine Boro Lazović koji se danas takodje nije odazivao na naše telefonske pozive kao ni funkcionerka lokalnog DPS-a Tijana Kotarac.
Lazovićevo ime se pominje i u aferi „Košljun“. Na optuženičkoj klupi Višeg suda u Podgorici, zbog preprodaje opštinske zemlje na budvanskom brdu Košljun 2007. godine, našli su se: aktuelni predsjednik opštine Budva Lazar Rađenović, savjetnik premijera Aleksandar Tičić, bivša direktorka Prve banke Jelica Petričević i biznismen iz Budve Vido Rađenović, a Svetozar Marović se pojavio kao svjedok.
Ovo je samo nekoliko niti u raskošnoj čipki mnoštva slučajeva u kojima se sumnja na korupciju u Budvi kojoj je to postao „zaštitni znak“.
Budvanka i jedna od vodećih ličnosti novoformiranog Gradjanskog pokreta, Božena Jelušić kaže da je korupcija opšti problem Crne Gore, ali da je Budva ipak specifična.
„Budva je izuzetak po tome što je ona u dugom periodu bila ekonomski najatraktivnija jer je imala izuzetno vrijedne resurse, prije svega, za razvoj turizma. Medjutim, zbog toga je i kvarenje društva, po izvornom značenju riječi korupcija, tu bilo najvidljivije zbog 25 godina, uglavnom, nepromijenjene vlasti pogodovalo da se formiraju i spletu dugotrajne, gotovo, neraskidive veze koje su podrazumijevale potkupljivost državnih službenika, nepotizam i pronevjere javnih sredstava, tako da se dobio ovaj „raskošni“ rezultat – kleptokratija. Budva je tipičan primjer grada u kom je turizam pojeo njegovu održivost i dugoročni razvoj i u kom su profit i korupcija pojeli sam grad.“
