Predsjednik opštine Rožaje Ejup Nurković je odlučio da tokom islamskog vjerskog praznika Ramazana zatvori bife u zgradi opštine. Ovaj slučaj pokreće pitanje - kako se vjerski običaji prate u sekularnoj državi, te koliko ovaj primjer odslikava odnos javnih funkcionera prema državnim ustanovama koje su im povjerene.
Sledeća priča tiče se načina obilježavanja vjerskih praznika i sprovođenja vjerskih običaja u sekularnoj državi, ali svakako odslikava i odnos javnih funkcionera prema državnim ustanovama koje su im povjerene.
RSE: Gospodine Nurkoviću, da li je tačno da ste izdali naredbu da se bife u zgradi opštine Rožaje, dakle bife u jednoj državnoj ustanovi zatvori tokom ramazanskog posta?
Nurković: Vi dobro znate da se predsjednik opštine ne bavi pitanjem rada bifea, to radi Sekretarijat za opštu upravu, lice koje je zaduženo za bife. To je procijenio radnik lokalne uprave koji je zadužen za bife, tako da je on procijenio da za vrijeme ramazanskog posta nema potrebe da se koriste usluge i dao je radniku godišnji odmor na njegov zahtjev.
RSE: Niste ništa imali protiv te odluke, kao javni funkcioner?
Nurković: On me je upoznao da bife neće raditi jer mnogi ljudi poste, oko 60 odsto, kako su procijenili. Nema ekonomskog interesa. Radnik koji radi u bifeu, i on posti.
RSE: Imate li kao javni funkcioner uopšte predstavu o tome da je vaše ponašanje neustavno, da živite u sekularnoj državi, da taj bife nije vaš zabran, ni zabran vašeg radnika, da nije vaša dnevna soba, nego nešto što pripada građanima svih vjera i nacionalnosti?
Nurković: Naš bife, uopšte nije, faktički nije bife. To je jedna prostorija, uzeo sam podatke, ima šest i po kvadrata. Tu se samo sprema kafa, čaj i sok, i taj konobar raznosi po kancelarijama. Tu se ne pije kao ono u skupštinama, u nekim opštinama gdje imaju klupe, stolice, stolovi.
RSE: A vidite da su se čak i neki vaši zaposleni Bošnjaci/Muslimani žalili da nemaju gde ni popiti kafu na radnom mjestu. Otkud Vam ideja da rad ržavne ustanove prilagođavate bilo čijim vjerskim ubijeđenjima?
Nurković: Kada je počeo mjesec posta, nijedan radnik nije došao kod mene da kaže - predsjedniče, ovaj nam je šef ukinuo, nemamo gdje da pijemo kafu, niko mi se nije obratio. Kod nas je mjesto vrlo dobrih, skladnih odnosa, prijateljskih, komšijskih. I neki pravoslavci u mjesecu Ramazanu neće da puše i piju kafu kod nekih postača i obratno. Traje ta harmonija, tako da je ne bi trebalo narušavati tim sitnim stvarima.
RSE: Kako bi vi, recimo, reagovali na informaciju da su predsjednici opština u većinski pravoslavnim opštinama donijeli neke slične odluke tokom Velikog posta? Gdje bi nas to povelo?
Nurković: Nije dobra ta stvar da neko uskraćuje pravo usluga tokom posta ili da gleda ko posti, ili ne posti, bilo koje nacije ili vjere. Još jednom da iskoristim priliku da kažem da kafe bar koji radi pored opštine, na metar od opštine, vršio je usluge tim ljudima koji žele da naruče piće, kafu, sok.
RSE: Mene ne interesuje bar pored opštine, nego bife koji je u državnoj ustanovi i koji finansiraju poreski obveznici. Imate li potrebu da se izvinite?
Nurković: Ja, u svakom slučaju, nisam imao namjeru kada je čovjek koji vodi bife kazao da nema računa da radi bife za vrijeme Ramazana, da nema korisnika, mali broj... Ja sam tu odluku njegovu podržao cijeneći da neće ugroziti ničija prava na uslugu, da skuvaju kafu i piju kafu.
