Skupština Crne Gore bi, prema najavama, trebalo da o prodaji Kraljičine plaže arapskoj Royal Group raspravlja prije kraja godine. Medjutim, unutar vladajuće koalicije nema saglasnosti u vezi sa ovim projektom jer se dominantnoj DPS koja protežira ovaj projekat suprotstavlja manja članica koalicije – Socijaldemokratska partija. Domaća javnost, uvjerena u partitokratsku prirodu državnog aparata, pita se – da li se iza zalaganja za društveni, zapravo krije borba za partijske interese.
Kraljičina plaža je već duže vrijeme tačka sporenja Demokratske partije socijalista premijera Mila Djukanovića i Socijaldemokratske partije, predsjednika parlamenta Ranka Krivokapića.
U manjoj članici vladajuće koalicije imaju više primjedbi na ovaj aranžman.
U SDP-u smatraju da je pravno nemoguće dugoročni zakup, u konkretnom slučaju Kraljičine plaže, regulisati kupoprodajnim ugovorom, a nezadovoljni su i zbog cijene zemljišta koju je Uprava za nekretnine procijenila više nego što je predvidjeno ovim aranžmanom.
Sasvim izvjesno najveća zamjerka Vladinom aranžmanu sa stranim investitorom je da se arapskoj Royal Group daje eksteritorijalnost, odnosno, mogućnost da kroz zakup zemljišta napravi državu u državi.
Funkcionerka Socijaldemokratske partije, Draginja Vuksanović.
„Ugovorom se jasno propisuje da pravila i propise odredjuje kupac. Naravno, kaže se u skladu sa zakonom, medjutim, on ima pravo da uredjuje odredjena pravila na teritoriji, odnosno, zemljištu kojom kao kupac ima pravo raspolaganja kao nosilac prava svojine, ali se postavlja pitanje i odmah dobija odgovor da on nema ta prava u odnosu na zonu morskog dobra koje je u nadležnosti države. Da li je onda tu reč o eksteritorijalnosti? Ako se pogleda značenje pojma eksteritorijalnost, kao neke vrste odricanja suvereniteta, u teoriji medjnarodnog prava vidjećete da svaka vrsta privilegije koja važi za lica, predmete, a u ovom slučaju, područja, podvodi se pod termin – eksteritorijalnost.“
Na tender za privatizaciju Kraljičine plaže – Dubovica, izmedju Bara i Budve, javila se jedino Royal Group iz Ujedinjenih arapskih emirata koja traži dugoročni zakup za koji je potrebna saglasnost državnog parlamenta. Arapski investitori su ponudili početnu tendersku cijenu od 50 eura po kvadratu, odnosno, 21 milion i 180 hiljadaeura za nešto preko 42 hektara. Novac bi podijelili vlasnici zemljišta na toj lokaciji, lokalne samouprave Budve i Bara. Budva 11 i po miliona, a bar devet miliona i 400 hiljada eura.
Prodaja Kraljičine plaže je nesuglasicama koalicionih partnera dobila i posebnu političku dimenziju, pa je u medjuvremenu došlo do svojevrsnog prepucavanja preko medija.
Predsjednik države, Filip Vujanović je prije nekoliko dana upro prstom u SDP, implicite im dodjeljujući „specijalizaciju“ za tjeranje investitora, na šta je lider Socijaldemokrata, Ranko Krivokapić koji zbog ovog protivljenja trpi izvjestan medijski pritisak, odgovorio da bi Vujanović, umjesto takvih izjava trebalo da položi račune za privatizaciju Kombinata aluminijuma 2005. za koju se veoma zalagao, a koja se završila katastrofalno.
Medjutim, jučerašnje javno oglašavanje premijera Mila Djukanovića kroz obraćanje Savjetu stranih investitora, u dobrom dijelu javnosti je shvaćeno kao prouka SDP-u da im ne vrijedi trud.
„Mislim da je realno reći da ćemo graditi jedan vrlo prestižan turistički rizort na Dubovici. Siguran sam da će biti pameti da se izadje iz konfuzije koja se danas potpuno destruktivno i namjerno stvara, upravo sa namjerom da se opstruira dinamičan ekonomski razvoj i da će se taj rizort realizovati.“
Obije partije se koriste argumentima koji govore o brizi za društveni interes. DPS ne cjepidlači da bi progurao veliku stranu investiciju, a SDP legalistički insistira na pravnom okviru, medjutim, uvjerena u partitokratsku prirodu državnog aparata, domaća javnost se pita – da li se iza zalaganja za društveni, zapravo krije borba za partijske interese.
Iako nije bio eksplicitan, analitičar Zlatko Vujović ukazuje da je moguće da se u ovoj konfrontaciji DPS-a i SDP-a, Kraljičina plaža koristi kao instrument za partijsko profitiranje u procesu sklapanja aneksa koalicionog sporazuma čije se potpisivanje već dugo odlaže.
„Kada je riječ o pregovorima političkih partija oko formiranja koalicija, kao što je u ovom slučaju u vezi sa aneksom koalicionog sporazuma, problem je što su ti procesi, po definiciji, netransparentni. Kada je riječ o dešavanjima izmedju DPS-a i SDP-a, pregovore o formiranju koalicionog aranžmana, odnosno, njegovog aneksa treba sagledavati sa više aspekata. Mislim da ovo pitanje treba shvatati kao jedan od elemenata.“
