Istog dana kada je objavljeno da je predsjednik Sjedinjenih Američkih Država, Barak Obama uputio dopis Senatu kojim su SAD pokrenule proces ratifikacije Protokola o pristupanju Crne Gore NATO-u, objavljena je i vijest da su tri opozicione partije iz Crne Gore, zajedno sa još nekolicionom partija iz regiona, u Moskvi potpisale Deklaraciju Jedinstvene Rusije (JS).
Članice opozicione koalicije Demokratski front (DF) - Nova srpska demokratija (NSD) i Demokratska narodna partija (DNP ) - su, zajedno sa, takođe opozicionom Socijalističkom narodnom partijom (SNP), u utorak u Moskvi potpisale Deklaraciju Jedinstvene Rusije koju predvodi ruski predsjednik, Vladimir Putin.
Ovim dokumentom potpisnice, kako se navodi, iskazuju svijest o „ozbiljnosti izazova koji prijete civilizovanom i mirnom razvoju evroazijskog kontinenta“ i ističu neophodnost formiranja i sprovođenja politike „novog popuštanja međunarodne zategnutosti“.
Deklaracijom je izražena i „spremnost za potragu za opštim pristupima obezbjeđivanja bezbjednosti u Evropi, uključujući inicijative za pregovaranje o perspektivama formiranja prostora neutralnih suverenih država“.
Lider najveće opozicione grupacije – Demokratskog fronta i njegove dominantne članice, Nove srpske demokratije, Andrija Mandić za RSE kaže da Deklaracija sadrži ono što je utkano i u program njegove partije: striktno poštovanje volje naroda i kada su u pitanju izbori, ali prije svega, učlanjenje Crne Gore u NATO.
„Takođe bi željeli da one zemlje, a mi se zalažemo da one budu vojno neutralne, poput Crne Gore, a mislimo da takve treba da budu i Srbija koja već ima Rezoluciju o vojnoj neutralnosti, Bosna i Hercegovina, Makedonija... da bi te države trebalo da se objedine u jedan savez neutralnih zemalja i da budemo nešto poput Švajcarske na Balkanu. To su ideje za koje ćemo se snažno zalagati, a vjerujem da i građani regiona to žele umjesto da ratujemo za tuđe ciljeve. To bi bio dobar izbor za čitav region“, smatra Mandić.
Moskovsku Deklaraciju sa Putinovom Jedinstvenom Rusijom je potpisala i Socijalistička narodna partija čiji potpresjednik, Veselin Bakić kaže da od ovog dokumenta očekuje nastavak političke podrške vladajuće ruske partije.
„Naša očekivanja su da kroz političku saradnju sa partijama iz regiona koje se zalažu za politiku mira, ukidanja sankcija, dijaloga i dogovora ostvarimo ciljeve iz Deklaracije“, kaže Bakić.
U utorak potpisana, moskovska Deklaracija nije prvi dokument koji crnogorske partije potpisuju sa Putinovom Jedinstvenom Rusijom. Prvo je Demokratska partija socijalista (DPS), premijera Mila Đukanovića, 2011. godine, u vrijeme ljubavi Crne Gore i Rusije, još uvijek nepomućene istjerivanjem ruskog oligarha Olega Deripaske iz podgoričkog Kombinata aluminijuma kojim je tada gazdovao, ali i konkretizacijom crnogorske politike priključenja NATO savezu, sa Jedinstvenom Rusijom potpisala Sporazum o saradnji koji je, prema riječima direktora DPS-a, Tarzana Miloševića, još uvijek na snazi.
DPS ipak nije potpisala tzv. Lovćensku deklaraciju koju je proljetos ponudila Jedinstvena Rusija jer je, prema Miloševićevim riječima sadržala elemente neprihvatljive DPS-u.
Međutim, ovo odbijanje nije bilo dovoljno da se izbjegne kritika Socijaldemokratske partije koja je sa Đukanovićevom DPS nedavno okončala osamnaestogodišnju koaliciju.
„Strateška saradnja DPS-a sa Putinovom Jedinstvenom Rusijom i redovne konsultacije koje se vode između ove dvije partije najbolje odslikavaju DPS politiku dvoznaka, čiji je smisao uvijek bio opstanak na vlasti po svaku cijenu“, saopšteno je iz SDP-a u kom smatraju da je „ruska karta, za DPS, uvijek otvorena opcija“.
Svu složenost, pa i problematičnost političke i ukupne situacije u Crnoj Gori, vjerovatno najbolje illustruje činjenica da „igranje na dva znaka“ nije ekskluziva DPS-a, već šira društvena pojava.
Na to ukazuje politički analitičar i istraživač, Miloš Bešić koji kaže da je broj glasova proruskih partija u Crnoj Gori manji od broja građana koji imaju poseban sentiment prema Rusiji, te da ta činjenica gubi formu paradoksa kada se uzme u obzir jedna druga nesrazmjera.
„Nema nikakve sumnje da jedan dio birača DPS-a iz ličnih, mrežnih, lukrativnih... razloga glasa za DPS i prati njihovu orijentaciju, uključujući i spoljnopolitičku, a da je intimno, ideološki, kultirološki i simbolički mnogo više orijentisan ka Rusiji. Iz istraživanja ćete jasno vidjeti da je podrška učlanjenju Crne Gore u NATO manja od podrške DPS-u na izborima. Jednostavno, možete da identifikujete svakog petog ili šestog birača DPS-a koji se emotivno, iskreno nalazi na drugoj strani, ali je zbog nekih ličnih ili ko zna kakvih razloga, trenutno na liniji DPS-a. Tu se postavlja pitanje – dokle će to biti tako i kakva će konstelacija političkih snaga, eventualno uticati da oni promijene svoje stavove“, zaključio je Bešić.
Facebook Forum