Komentarišući tu praksu, Zlatko Vujović iz CEMIJA kaže da je navikao na oštru reakciju rukovodilaca državnih organa i javnih ustanova kada se otvori neka od zabranjenih tema:
"Navikli smo na jednu reakciju koja je veoma oštra na samom početku i tako je i pitanje koje sam ja pokrenuo vezano za korupciju u obrazovanju sam svakako očekivao jednu oštru reakciju i bio spreman da je na neki način i istrpim, ali to je prosto postao nekakav obrazac ponašanja koji se samo ponavlja, a onda nakon, na prvom koraku oštrih reakcija, reakcija negiranja postojanja problema, onda pod pritiskom javnosti i pod pritiskom međunarodne zajednice, prije svega Evropske unije, se počinje to stanje priznavati i nakon toga i djelovati u rješavanju tih problema."
Stevo Muk, predsjednik Upravnog odbora Instituta "Alternativa", kaže da je to sam nastavak pothranjivanja atmosfere neodgovornosti javnih funkcionera:
"I razvoju jedne kulture nekažnjivosti. Mislim da je takav jedan odnos prema odgovornosti i transparentnosti rada i kritikama koje dolaze iz različitih sfera i društva jedna praksa koja ustvari dolazi sa samog vrha države, odnosno vladajuće partije i da je to nastavak samo jednog odnosa prema svakoj kritici koji bi se mogao u suštini definisati kao bezgrešna politika, odnosno ne pristajanje na drugačije mišljenje, na kritiku kao doprinos javnoj politici da ona bude kvalitetnija i bolja, a da javni funkcioneri odgovornije i transparentnije rade svoj posao."
Zlatko Vujović primjećuje da ljudi bliski vladajućim krugovima svoje pozicije brane po svaku cijenu:
"Mislim da je to jedna reakcija jednoga prošloga vremena, ti ljudi jednostavno ne žele problem u svom dvorištu i spremni su veoma oštro da reaguju da bi ugušili bilo kakve glasove ne postoji."
Ta praksa dovodi u pitanje ulogu civilnog sektora, smatra Stevo Muk:
"Odnosom vlasti prema kritikama ustvari se dovodi u pitanje suštinska uloga civilnog društva, odnosno nevladinih organizacija, medija i pojedinaca. Ovdje je izgleda jedino dozvoljena takozvana, što bi se reklo u terminologiji ranijeg sistema, drugarska kritika i partijska opomena, odnosno jedino kritika i opomena unutar samih institucija države i partije među drugovima koji obavljaju odgovorne funkcije."