Vječne vatre istočne Rumunije
Ovo su požari nastali od prirodnog gasa u selu rumunskog brdovitog okruga Buzau, Turca.
Požari u selu Turca neki su od požara koji gore zahvaljujući curenjem prirodnog gasa ispod ovih brda, sjeveroistočno od Bukurešta. Spontano se i zapale.
U šumi u blizini sela Lopatari, u okrugu Buzau, takođe gore požari. Za njih mještani kažu da tinjaju već oko 2.000 godina.
Ion Zota, bivši prvi čovjek sela Lopatari, za Radio Slobodna Evropa navodi da je prvi zapis o živim požarima u Buzauu napravio posmatrač iz perioda dačkih ratova, početkom drugog vijeka. Požare su zabilježili i osvajači u nedavnom sukobu.
Plamen unutar stijene u šumi kod Lopatara.
Zota, koji sada vodi mali muzej posvećen okrugu Buzau, rekao je da je u Drugom svjetskom ratu "bila predviđena velika bitka između [sovjetskih] i njemačkih trupa kod Lopatara". Ta bitka se nikada nije desila, ali i danas potomci nacističkih trupa dolaze u ovaj region u potrazi za divljnim plamenom, "jer su im preci pričali o ovoj vječnoj vatri", ističe Zota.
Vatra prodire iz zemlje u predgrađu Andreiasu de Josa u rumunskom okrugu Vrancea.
Nekoliko mitova veže se za ovaj fenomen. Među njima je i priča o heroju koji je odrubio glavu zmaju čija vatra iz usta i dalje tinja ispod zemlje.
Požar uzrokovan prirodnim gasom kod sela Turca.
Drugi mit, pak, pripovijeda da su neki lopovi jurili djevojke. Dok su one bježale, tlo ispod lopova se otvorilo i gurnulo ih pravo u pakao, a potom se zatvorilo, ostavljajući tragove vatre.
Pogled iz vazduha na mjesta vatre i prirodnog gasa u blizini sela Turca.
Zota kaže da u Rumuniji postoji još mjesta poput ovoga, ali ih lokalno stanovništvo ne otkriva javnosti. "Mali požari se pojavljuju i nestaju u skladu sa seizmičkom aktivnošću na tom području", kaže Ion Zota za Radio Slobodna Evropa.
Plamen prirodnog gasa u Andreiasu de Josu.
Analiza ovog gasa je pokazala da je gas uglavnom metan, ali i da ugljen-dioksid i helijum takođe cure na ovoj lokaciji.
Ukrasna tabla na ulazu u selo Andreiasu de Jos.
Lokalni mediji prenose da Andreiasu de Jos, gdje je najlakši pristup živim vatrama u Rumuniji, posljednjih godina bilježi sve manje posjetilaca. Jedan mještanin je izrazio nadu da se "učini više kako ovaj kraj ne bi pao u zaborav".