U ruševinama ukrajinskog opkoljenog grada Vuhledara

Oko 5 sati ujutro ekipa sa fotografom Radija Slobodna Evropa je krenula prema Vuhledaru u istočnoj ukrajinskoj oblasti Donjecka. Dim iz termoelektrane Kurakhiv vidi se na obzorju u zoru dok su se vozili.

Tornjevi rudnika uglja Vuhledar vide se tokom vožnje do opkoljenog grada.

Vožnja u mraku prije izlaska sunca minimizira rizik da ekipa bude na meti ruskih kamikaza dronova. Kvadrokopteri za bacanje bombi se takođe koriste na ovim istočnim putevima za gađanje vojne opreme, a ponekad čak i automobila.

Vojnik prolazi pored srušenih zgrada u Vuhledaru. Grad je nekada bio dom za oko 14.000 ljudi. Sada je ostalo samo nekoliko stotina civila -- i pripadnici ukrajinske vojske.

Oštećena crkva u Vuhledaru.

Stanovnici koji su ostali u gradu oslanjaju se na dobrovoljce i ukrajinsku vojsku da ih snabdjevaju hranom i lijekovima.

Ruševine zgrade u Vuhledaru. Ime grada znači "dar uglja".

Od marta 2022. godine, ruske snage su više puta pokušavale da upadnu u grad.

Dječji bicikl u ruševnom dvorištu.

U januaru 2023. masovni ruski napad na Vuhledar navodno je propao uz gubitak mnogih tenkova i oklopnih vozila i stotina ruskih vojnika.

Ukrajinski vojnik nadgleda ruske položaje dok upravlja dronom iz zgrade u Vuhledaru. Grad se nalazi u blizini strateški ključne autoputa i željezničke pruge.

Izgorjeli stambeni blok.

Preostali stanovnici Vuhledara sada preživljavaju uglavnom pod zemljom u podrumima koji nude zaklon od krhotina gelera koji se često odbijaju ulicama.

Za vrijeme koje je fotograf RSE bio u gradu na liniji fronta, čula se široka lepeza različitih projektila kako sa ruskih položaja dolijeću u Vuhledar.

U gradu kojeg svaki dan nekoliko puta granatira ruska vojska gotovo da nema neoštećenih zgrada.

Ostaci mirnodopskog života u prozorim raznesenim eksplozijama.

Fotografije u ovoj galeriji napravljene su krajem septembra i objavljene 12. oktobra. Ukrajinska vojska često ima dugotrajan embargo prije nego što odobri da se objave slike sa vojnih položaja.