Bajkonur, kazahstanska kapija u svemir
Fotografija lansiranja kosmodorma Bajkonur iz 1957. godine, koju je usnimio američki špijunski avion. To je dve godine, nakon što je mesto, koje je prvobitno služilo za testiranje raketa dugog dometa, postalo glavno polje sa kog se Sovjetski savez takmičio sa SAD oko dominacije u svemiru.
Lansiranje nepoznate rakete sa Bajkonura 1960. godine. Ovo mesto u Kazahstanu izabrano je zbog svoje nenaseljenosti i blizine ekvatoru.
Centar grada Bajkonur, koji se tada zvao Lenjinsk, izgrađen je zarad lansiranja operacija. Nenaseljena ravna okolina omogućavala je dalekosežnu radio komuniakciju. Takođe, rizik da civili pronađu mesto bio je jako mali, a blizina ekvatoru omogućavala je korišćenje sile zemljine rotacije prilikom lansiranja raketa.
Poslednje provere rakete Vostok, koja će lansirati sovjetskog kosmonauta Jurija Gagarina u orbitu 1961. godine. Nekoliko istorijskih lansiranja izvedeno je iz Bajkonura, uključujući lansiranje prvog satelita u oktobru 1957. godine, prvog psa u novembru iste godine, prvog čoveka, 1961. godine i prve žene, 1963. godine.
Bajkonur je, takođe, bio mesto tragičnih grešaka, pre svega Nedelin katastrofe iz 1960. godine (na slici), kada je raketa eksplodirala prilikom lansiranja. Tom prilikom je stradalo oko 100 ljudi.
Kosmonauti Antolj Berezovoj (Anatoly Berezovoy) i Valentin Lebedev razgovaraju sa novinarima pre lansiranja, 1982. godine. Neki od sovjetskih tradicija pre lansiranja održale su se i do danas, uključujući zajedničko gledanje filma Belo pustinjsko sunce ili uriniranje na zadnji točak autobusa koji prevozi kosmonaute do stanice za lansiranje. Kosmonautkinje i austronautkinje, zarad dok rituala, nose male bočice sa urinom, koji prosipaju na zadnje točkove autobusa.
Svemirska letelica Buran, uslikana pre lansiranja iz Bajkonura, 1988. godine. Ona je bila poslednji veliki sovjestki svemirski program, pre nego što se Sovjetski savez raspao 1991. godine.
Žene u Bajkonura, nakon sloma Sovjetskog saveza, 1999. godine. Rusija je od nezavisnog Kazahstana iznajmila Bajkonur i njegovu okolinu.
Prikaz grada Bajkonur iz aviona. Grad je 2009. imao 26 hiljada stanovnika. Čitava ekonomija grada zasniva se na svemirskoj industriji. Tokom sovjetskog perioda, negde oko 70 odsto populacije su bili etnički Rusi, dok su ostatak činili Kazahstanci. To se promenilo nakon raspada Sovjetskog saveza.
Mozaik u centru Bajkonura. Rusija plaća Kazahstanu negde oko 115 miliona dolara godišnje da bi koristila bazu. Prema ugovoru, pravo na zakup ističke 2050. godine, zbog čega Kremlj gradi svoju bazu na istoku Rusije.
Letelica Sojuz se sprema za lansiranje u novemrbu 2011. godine. Ona treba da lansira američkog astronauta Dena Burbanka pošalje u Međunarodnu svemirsku stanicu. S obzirom na to da se američki svemirski program završio 2011. godine, SAD plaćaju Rusiji desetine miliona dolara po astronautu da ga lansiraju do Međunarodne svemirske stanice.
Sojuz se probija u svemir iznad Bajkonura. Najskorija cena za let američkog astronauta je iznosila oko 86 miliona dolara, što je više nego duplo manje u odnosu na rusku cenu iz 2011. godine.
Američki astronaut Scott Kelly sa ruskim astronautima Aleksandrom Kalerijem i Olegom Skripochkom u Sojuzovoj kapsuli za sletanje 2011. godine.
Sojuz je prevezao jednog američkog i dva ruska astronauta do Međunarodne svemirske stanice u 2017. godini. Bloger za putovanja Rik Gazarian je 2018. godine rekao za Radio Slobodna Evropa (RSE) da je strancima bilo dozvoljeno da gledaju lansiranje sa daljine od skoro jednog kilometra.
Muzej posvećen letenju u svemir u Bajkonuru.
Pripadnici ruske vojske posmatraju prevoz letelice Sojuz do mesta za lansiranje. Bajkonur je viđen kao meta mogućih terorističkih napada.
Kamile na poljima oko Bajkonura.
Kazahstanske devojčice posmatraju pripreme za lansiranje Sojuza, 2009. godine. S obzirom na to da se rad na izgradnji ruskog kosmodroma Votočnji (Vostochny) i Spejs X, koji bi trebalo da prevoze američke astrounaute do Međunarodne svemirske stanice, nastavlja 27. maja, vrlo je verovatno da će stari kazahstanski kosmodrom i stanovništvo Bajknoura brzo biti zaboravljeno.