Nedavne izjave crnogorskog premijera Mila Djukanovića i predsjednika Filipa Vujanovića koji su ponovili da bi Crna Gora brže ušla u evroatlantske integracije sama nego sa Srbijom i Djukanovićeva opaska da Srbija Crnu Goru usporava na tom putu, samo su dio pojačane retorike najviših crnogorskih zvaničnika koja je krenula uporedo sa usvajanjem nacionalne himne i državnih simbola. Politički analitičar Rade Bojović, sve otvorenije zalaganje domaćih funkcionera za crnogorsku samostalnost tumači kao početak referendumske kampanje, ali i ocjenjuje da se intenziviranje te priče ne može dovoditi u vezu sa promjenom spoljno-političkih okolnosti u vezi sa crnogorskim državno-pravnim statusom.
BOJOVIĆ
I dalje zvanični Brisel insistira na zajednici, uporno naglašava i stalno taksativno nabraja uslove koje je nužno ispuniti da ta zajednica počne da funkcioniše, tako da ne vjerujem da se nešto specijalno promijenilo kad je u pitanju spoljno-politički faktor. Medjutim, s druge strane, kada su u pitanju unutrašnji odnosi, prije svega na relaciji izmedju Beograda i Podgorice, očigledno je da su se stvari promijenile i promijenile su se nagore. Ne u smislu odnosa izmedju srpske i crnogorske Vlade, nego u pogledu uopšte, funkcionisanja zajednice koja je od prvog dana označena kao nefunkcionalna i neefikasna tvorevina, a činjenica je da je ona u jednom, već dužem periodu dobrim dijelom hibernirana i da kao takva nanosi neposrednu štetu, prije svega Crnoj Gori i to je motiv za ovu najnoviju crnogorsku retoriku, a da ne govorim o šteti koju trpi Srbija. O tome možemo čuti slušajući izjave njihovih zvaničnika.
Čini mi se da, najnovija crnogorska retorika, em što je vezana za nedavno usvajanje državnih simbola i za jedan novi nacionalno simbolički ambijent, vezana je za činjenicu da su stvari ovamo potpuno zamrznute, da srpska Vlada nema snage da onaj najteži uslov rješava na način koji bi ubrzao procese evro-integracija i bolje saradnje sa zapadom, a s druge strane približava se i taj datum, nezavisno od interpretacije da li su tri godine od Sporazuma ili od Povelje i meni se čini da kad je u pitanju vladajuća, crnogorska, independistička politika da je otprilike krajnje vrijeme da se počne sa jednom suverenističkom retorikom i izgradnjom independističke, državotvorne strategije koja treba da vodi do onog konačnog cilja koji zagovara.
RSE
Vi ste ipak skloni da ovu pojačanu retoriku nazovete početkom neke referendumske kampanje?
BOJOVIĆ
Ja mislim da sve ukazuje na to da ova retorika predstavlja neku vrstu konačnog političkog sazrijevanja, u smislu da ova politika u Crnoj Gori nema alternativu sem da dodje do suverene Crne Gore i da je krajnje vrijeme da se počne ozbiljnija politička akcija u tom pravcu.
RSE
Da li mislite da pojačana retorika možda predstavlja i pokrivalicu za neke afere koje su trenutno aktuelne u Crnoj Gori kao što je KAP? Da li možda predstavlja pokušaj da se skrene pažnja sa tih problema?
BOJOVIĆ
Koliko god akteri političke vlasti htjeli da skrenu pažnju sa odredjenih problema, oni su sami za sebe problem i moraju se rješavati. Mislim da nikakva retorika neće moći da ih amortizuje, već je jedini način suočavanje sa tim najkrupnijim problemima koji su dobrim dijelom u korelaciji sa optimalnim rješavanjem državnog pitanja. Tako da se taj prigovor naravno može dati jer ispada da djelimično on može da to relaksira, ali mislim da ta vrsta političke manipulacije i ako bi postojala kao namjera, ne može dati rezultat.
I dalje zvanični Brisel insistira na zajednici, uporno naglašava i stalno taksativno nabraja uslove koje je nužno ispuniti da ta zajednica počne da funkcioniše, tako da ne vjerujem da se nešto specijalno promijenilo kad je u pitanju spoljno-politički faktor. Medjutim, s druge strane, kada su u pitanju unutrašnji odnosi, prije svega na relaciji izmedju Beograda i Podgorice, očigledno je da su se stvari promijenile i promijenile su se nagore. Ne u smislu odnosa izmedju srpske i crnogorske Vlade, nego u pogledu uopšte, funkcionisanja zajednice koja je od prvog dana označena kao nefunkcionalna i neefikasna tvorevina, a činjenica je da je ona u jednom, već dužem periodu dobrim dijelom hibernirana i da kao takva nanosi neposrednu štetu, prije svega Crnoj Gori i to je motiv za ovu najnoviju crnogorsku retoriku, a da ne govorim o šteti koju trpi Srbija. O tome možemo čuti slušajući izjave njihovih zvaničnika.
Čini mi se da, najnovija crnogorska retorika, em što je vezana za nedavno usvajanje državnih simbola i za jedan novi nacionalno simbolički ambijent, vezana je za činjenicu da su stvari ovamo potpuno zamrznute, da srpska Vlada nema snage da onaj najteži uslov rješava na način koji bi ubrzao procese evro-integracija i bolje saradnje sa zapadom, a s druge strane približava se i taj datum, nezavisno od interpretacije da li su tri godine od Sporazuma ili od Povelje i meni se čini da kad je u pitanju vladajuća, crnogorska, independistička politika da je otprilike krajnje vrijeme da se počne sa jednom suverenističkom retorikom i izgradnjom independističke, državotvorne strategije koja treba da vodi do onog konačnog cilja koji zagovara.
RSE
Vi ste ipak skloni da ovu pojačanu retoriku nazovete početkom neke referendumske kampanje?
BOJOVIĆ
Ja mislim da sve ukazuje na to da ova retorika predstavlja neku vrstu konačnog političkog sazrijevanja, u smislu da ova politika u Crnoj Gori nema alternativu sem da dodje do suverene Crne Gore i da je krajnje vrijeme da se počne ozbiljnija politička akcija u tom pravcu.
RSE
Da li mislite da pojačana retorika možda predstavlja i pokrivalicu za neke afere koje su trenutno aktuelne u Crnoj Gori kao što je KAP? Da li možda predstavlja pokušaj da se skrene pažnja sa tih problema?
BOJOVIĆ
Koliko god akteri političke vlasti htjeli da skrenu pažnju sa odredjenih problema, oni su sami za sebe problem i moraju se rješavati. Mislim da nikakva retorika neće moći da ih amortizuje, već je jedini način suočavanje sa tim najkrupnijim problemima koji su dobrim dijelom u korelaciji sa optimalnim rješavanjem državnog pitanja. Tako da se taj prigovor naravno može dati jer ispada da djelimično on može da to relaksira, ali mislim da ta vrsta političke manipulacije i ako bi postojala kao namjera, ne može dati rezultat.