Srpska pravoslavna crkva (SPC) održala je u Podgorici liturgiju i litiju povodom praznika Svetog Simeona, sa koje je ponovljen poziv crngorskim vlastima da povuku Zakon o slobodi vjeroispovijesti.
Litiju je predvodio mitropolit Onufrije, predstavnik Moskovskog patrijarhata u Ukrajini, zajedno s mitropolitom Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori Amfilohijem i još 15 arhijereja. Skupu je prisutvovalo nekoliko desetina hiljada pristalica SPC-a iz više gradova Crne Gore.
Mitropolit Amfilohije je nakon službe u Hramu Hristovog vaskrsenja u Podgorici pozvao predsjednika Mila Đukanovića, premijera Duška Markovića i Skupštinu Crne Gore da "radi svoga obraza, radi obraza Crne Gore povuku onaj bezbožni anticrnogorski, antisrpski, antivaseljenski, antievropski zakon (o slobodi vjeroispovijesti)".
Liturgiju i litiju u Podgorici povodom praznika Svetog Simeona, je predvodio mitropolit Onufrije, predstavnik Moskovskog patrijarhata u Ukrajini, zajedno s mitropolitom Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori Amfilohijem i još 15 arhijereja
Mitropolit Onufrije je pozvao na molitvu da, kako je rekao, u Crnoj Gori i Ukrajini "prestane sa gonjenjem Crkve", te da se "zla srca otkrave i da u najskorije vrijeme nastupi mir".
Posjetu mitropolita Onufrija SPC je najavila kao podršku njenoj "borbi za odbranu svetinja u Crnoj Gori".
Onufrijeva crkva ostala je vjerna Ruskoj, nakon što se Pravoslavna crkva Ukrajine osamostalila u januaru 2019. uz dozvolu Vaseljenske patrijaršije, s kojom je zbog tog čina Ruska crkva prekinula veze. Ambasada Ukrajine u Podgorici saopštila je ranije da mitropolit Ruske pravoslavne crkve u Kijevu Onufrije ne predstavlja autokefalnu Ukrajinsku pravoslavnu crkvu.
SPC se oštro protivi zakonu usvojenom 27. decembra 2019. u crnogorskom parlamentu, tvrdeći da taj akt predstavlja pripremu za "otimanje imovine" srpske crkve u Crnoj Gori.
Crnogorske vlasti uporno odbacuju te optužbe i navode da je zakon u skladu s međunarodnim standardima. Odredbe zakona zbog kojih negoduje SPC predviđaju da vjerski objekti i zemljište, koji su izgrađeni, odnosno pribavljeni iz javnih prihoda države ili su bili u državnoj svojini do 1. decembra 1918. godine i za koje ne postoje dokazi o pravu svojine vjerskih zajednica - državna su svojina.