Od otmice i ubistva 17 građana bošnjačke nacionalnosti, državljana SR Jugoslavije iz Sjeverina, navršilo se 22 godine. Do sada su pronađeni samo posmrtni ostaci Medredina Hodžića. Predstavnici Islamske zajednice u Priboju, nevladinih organizacija i lokalnih vlasti u utorak su u Sjeverinu postavili kamen temeljec za izgradnju spomen obeležja ubijenim meštanima Sjeverina.
Za izgradnju ovog spomen obeležja opština Priboj izdvojila je 1,5 miliona dinara.
“Postavljanje ovog spomen-obeležja svakog dana, a posebno 22. oktobra na dan otmice, podsećaće nas, da se uvek moramo boriti za međuetničku toleranciju, razumevanje i uzajamno poštovanje, a protiv svake vrste ekstremnog nacionalizma”, rekao je za RSE predsednik Skupštine opštine Priboj Saša Vasilić.
Po povratku iz Sjeverina na mestu otmice u Mioču proučena je fatiha i baceno cveće u reku Lim.
Kod kafane Amfora u Mioču pre 22 godine zajedno sa još 16 Bošnjaka izveden je iz autobusa Medo Hodžić. Tog dana Medo je krenuo na posao u “Poliester”.
Njegov sin Omer tada je imao 10 godina.
“Sam taj osećaj odrastanja bez jednog oslonca, bez jednog člana porodice, izaziva jednu vrstu, nesigurnosti, nelagodnosti. Medjutim, uz božju pomoć i uz pomoć moje porodice, uspeo sam izgraditi sebe kao ličnost i krenuti pravim putem. Ali taj osećaj praznine u srcu ne može se više nikada nadoknaditi”, kaže Omer.
“Bratu je ostalo dvoje dece i žena. Oni su pobegli u inostansvo. Pa, kako tamo žive? Sigurno ne lagodno i ta bol za ubijenim ocem i mužem, večno će ih pratiti", priča Ekrem Hadžić kome je ubijen brat od strica Zafer.
Predsednica Sandžačkg odbora za zaštitu ljudskih prava i sloboda u Novom Pazaru Semiha Kačar podseća da je za zločin osuđeno samo četvoro direktnih izvršilaca, dok odgovornost vojnih i civilnih vlasti nije ispitana i da je potrebno da Srbija obezbedi porodicama žrtava otetih i ubijenih u Sjeverinu i status civilnih žrtava rata.
Semiha podseća da bez jasnog određenja prema zločinima iz prošlosti i uspostavljanja pravde za žrtve nije moguće izgraditi poverenje građana u institucije države Srbije.
“Ovakav odnos prema žrtvama ratnih zločina, trajno onemogućava pripadnike manjinskih zajednica u Sandžaku da sebe vide kao ravnopravnu zajednicu koja živi u ovoj državi.”
Pripadnici srpske paravojne formacije “Osvetnici” kojom je komandovao Milan Lukić, na današnji dan pre 22 godina iz autobusa koji je saobraćao na relaciji Priboj – Pljevlja, u mestu Mioče, izveli su 16 Bošnjaka muškaraca i jednu ženu.
Ovi meštani iz Sjeverine krenuli su u Priboj na posao preko teritorije BIH jer je to jedini put da se dodje u Priboj.
Pripadnici paravojne formacije “Osvetnici” kamionom su ih odveli u Višegrad u motel Vilina vlas gde su ih psihički i fizički mučili i nakon toga ubili.
Za ovaj zločin, Okružni sud u Beogradu osudio je na po 20 godina zatvora Milana Lukića i Olivera Krsmanovića (obojicu u odsustvu), a Dragutina Dragićevića i Đorđa Ševića na po 15 godina zatvora. Lukić je, nakon što je uhapšen u Argentini, u Haškom tribunalu osuđen na doživotnu kaznu zatvora za zločine u Višegradu.
