Radovan Karadžić rođen je 19. juna 1945. godine u selu Petnjica, opština Šavnik, koje okružuju planine Durmitor, Lola i Gvozd. Porodica Radovana Karadžića pedesetih godina seli iz Petnjice u Šavnik, a zatim u Nikšić.
Godine 1960. Karadžić odlazi u Sarajevo, gdje upisuje srednju medicinsku školu. Deset godina kasnije u tom gradu završava i medicinski fakultet. Tokom studija bavi se novinarstvom. Postaje urednik studentskog lista “Ponoćnik” i član Saveza komunista. Piše poeziju.
Nakon druge godine studija ženi se svojom koleginicom sa fakulteta Ljiljanom Zelen. Te 1967. godine dobijaju kćerku Sonju, a nakon šest godina i sina Aleksandra. Nekadašnji Karadžićevi bliski prijatelji sada tvrde da je Ljiljana na njega imala izuzetan uticaj i da je “ona bar 50 odsto odgovorna što je on bio najtraženiji haški optuženik”.
Kao mlad ljekar dr. Karadžić se zaposlio u državnoj bolnici na Koševu u Sarajevu, na klinici “Dr. Neđo Zec”. Bio je i psihijatar Fudbalskog kluba “Sarajevo”. U psihijatriji se bavio neurozama i depresijama. Specijalnost: grupne terapije i psihoanalitičko tumačenje narodnih pjesama.
Početkom osamdesetih Radovan Karadžić napušta Sarajevo i seli za Beograd. Radi u Domu zdravlja na Voždovcu, postaje i psiholog fudbalerima “Crvene zvezde”. Radovan Kardžić je fudbalere “Crvene zvezde” pokušao osloboditi tzc. «kompleksa manje vrijednosti». No, ubrzo napušta Beograd i vraća se u Sarajevo.
Pod optužbom da se bavio finansijskim malverzacijama u vezi sa tzv. “zelenim planom”, Radovana hapse i odvode u sarajevski istražni zatvor 1. novembra 1984. godine. Izaći će jedanaest mjeseci kasnije. Tamo boravi sa svojim prijateljem, budućim haškim zatvorenikom Momčilom Krajišnikom, takođe optuženim za privredni kriminal u sarajevskom “Energoinvestu”. Na prvostepenom suđenju biće osuđeni na po četiri godine zatvora. Ali će ih drugostepeni i Vrhovni sud BiH osloboditi odgovornosti, jer u međuvremenu njihov SDS, zajedno sa SDA i HDZ-om, pobjeđuju na izborima, i oni postaju vlast u BiH.
Radovan Karadžić je jedan od osnivača SDS-a. Predsjednik je stranke od osnivanja 12. jula 1990. do 19. jula 1996. godine, kada je na zahtjev američke administracije i njenog diplomate Richarda Holbrookea podnio ostavku i ubrzo potpuno se povukao iz javnog života.
Radovan Karadžić bio je predsjednik Republike Srpske od 17. decembra 1992. godine do 19. jula 1996. godine, kada se posljednji put pojavio u javnosti. U ovom periodu Karadžić je obavljao i dužnost vrhovnog komandanta oružanih snaga RS-a.
Haški tribunal 1995. godine podigao je protiv Karadžića optužnicu za genocid, teške povrede ženevskih konvencija, kršenje zakona i običaja rata i zločine protiv čovječnosti. Svi zločini objedinjeni su u dvije optužnice pod nazivima “Bosna” i “Srebrenica”.
