Antoneti: Sada ću se osvrnuti na opšti kontekst u vezi s događajima navedenim u optužnici. Veću su predočeni obimni dokazi u vezi s hronologijom događaja u vezi s raspadom bivše Jugoslavije. Šešelj u martu 90. osnovao SPO sa Vukom Draškovićem. Zbog nesuglasica, se razilaze i Šešelj osniva Srpski četnički pokret, nakon kojeg nastaje Srpska radikalna stranka koja je preuzela ciljeve "velike Srbije".
Dobrovoljci SČP i SRS nazivali su se "šešeljevci". Analiza dokaza pokazala je da su se "šešeljevci" mogli identifikovati prema fizičkom izgledu i odeći, ali da taj kriterijum identifikacije nije uvek odlučujući. Dakle, Veće je pažljivo identifikovalo pojedince povezane sa "šešeljevcima", umesto da svaki put naziv "četnik" poveže sa Šešeljem - kaže Antoneti.
Antoneti: Veće je zaključilo da pripadnost SRS-u nije bio kriterijum za regrutovanje dobrovoljaca. Među njima je bilo i pojedinaca koji nisu bili vezani ni za jednu stranku. Ako je Šešelj i imao određeni moralni autoritet na dobrovoljce svoje stranke, oni mu nisu bili potčinjeni tokom učešća u vojnim operacijama.
Jugoslovenske oružane snage bile su organizovane na principu jednog starešinstva. Na tom principu, dobrovoljci su na terenu bili podređeni istoj vojnoj hijerahiji. Na taj način Šešelj nije mogao imati uticaja na njih od trenutka kada su bili uključeni u strukturu JNA i Vojske VRS.