Jedan od najuglednijih stručnjaka za međunarodnog pravo i međunarodne odnose Vojin
Dimitrijević umro je u petak u 81. godini u Beogradu.
Rođen je 9. jula 1932. godine u Rijeci (Hrvatska). Gimnaziju i Pravni fakultet završio je u Beogradu na kome je magistrirao i doktorirao 1965., uža specijalnost - ljudska prava.
Svoj naučni put započeo je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gde je radio do 1998. godine, kada mu je suspendovan a potom penzionisan, zbog protivljenja tadašnjem Zakonu o univerzitetu.
Bio je član je mnogih uglednih međunarodnih organizacija koje se bave ljudskim pravima i međunarodnim odnosima: Potpredsednik Komiteta UN za ljudska prava, član Venecijanske komisije Saveta Evrope i član Stalnog arbitražnog suda u Hagu.
Osnovao je Balkanski politički klub. Radio je i kao komesar Međunarodne komisije pravnika. Bio je predsednik Pravnog saveta Predsednika Republike Srbije, ad hoc sudija Međunarodnog suda pravde, potpredsednik International Studies Association, član Insituta za međunarodno pravo u Berlinu, predsednik Jugoslovenskog udruženja za međunarodno pravo, član Saveta Vlade Srbije za borbu protiv korupcije, predsednik Evropskog pokreta u Srbiji, član Komisije za istinu, koju je formirao jugoslovenski predsjednik Vojislav Koštunica 3. aprila 2001, ali je 15 dana po osnivanju podnio ostavku na članstvo.
Osnovao je Beogradski centar za ljudska prava, a bio je i jedan od osnivača Foruma za međunarodne odnose.
U junu 2000. kanadski Univerzitet Mekgil proglasio ga je za počasnog doktora nauka, a u julu 2002. mu je i Savet i Senat Kentskog univerziteta u Kenterberiju dodelio istu titulu.
Izabran je 30. aprila 2003. za člana Međunarodne komisije pravnika (ICJ), čije je sedište u Ženevi, a čini je 60 eminentnih pravnika koji predstavljaju sve pravne sisteme u svetu.
Predavao je na univerzitetima u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj, Makedoniji, Finskoj, Njemačkoj, Italiji, Japanu, Norveškoj, Poljskoj, Španiji, Južnoj Africi, Sloveniji, Švedskoj, Švajcarskoj, Tajlandu, Tunisu, Velikoj Britaniji i SAD.
Nosilac je ordena Legije časti.
Osim pravničke profesije, bio je član Srpskog PEN Centra i predsednik upravnog odbora Jugoslovenske kinoteke.
Sredinom sedamdesetih vodio je kultnu emisiju "Kino-oko" na beogradskoj državnoj televiziji.
Objavio je stotine radova u renomiranim stranim i domaćim časopisima i izdavačkim kućama. Njegove knjige “Međunarodno pravo i ljudska prava”, “Međunarodni odnosi”, “Terorizam”, “Strahovlada”, “Silaženje s uma”, jesu, kako saopštava Pravni fakultet beogradskog Univerziteta Union – gde je okončao svoj bogati radni i naučni opus - ne samo nezaobilazno teorijsko gradivo, nego i lično svedočanstvo Vojina Dimitrijevića o osvajanju slobode i ljudskih prava u zemlji u kojoj oni izgledaju tek kao nedostižni ideal.
Dimitrijević umro je u petak u 81. godini u Beogradu.
Rođen je 9. jula 1932. godine u Rijeci (Hrvatska). Gimnaziju i Pravni fakultet završio je u Beogradu na kome je magistrirao i doktorirao 1965., uža specijalnost - ljudska prava.
Svoj naučni put započeo je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gde je radio do 1998. godine, kada mu je suspendovan a potom penzionisan, zbog protivljenja tadašnjem Zakonu o univerzitetu.
Bio je član je mnogih uglednih međunarodnih organizacija koje se bave ljudskim pravima i međunarodnim odnosima: Potpredsednik Komiteta UN za ljudska prava, član Venecijanske komisije Saveta Evrope i član Stalnog arbitražnog suda u Hagu.
Osnovao je Balkanski politički klub. Radio je i kao komesar Međunarodne komisije pravnika. Bio je predsednik Pravnog saveta Predsednika Republike Srbije, ad hoc sudija Međunarodnog suda pravde, potpredsednik International Studies Association, član Insituta za međunarodno pravo u Berlinu, predsednik Jugoslovenskog udruženja za međunarodno pravo, član Saveta Vlade Srbije za borbu protiv korupcije, predsednik Evropskog pokreta u Srbiji, član Komisije za istinu, koju je formirao jugoslovenski predsjednik Vojislav Koštunica 3. aprila 2001, ali je 15 dana po osnivanju podnio ostavku na članstvo.
Osnovao je Beogradski centar za ljudska prava, a bio je i jedan od osnivača Foruma za međunarodne odnose.
U junu 2000. kanadski Univerzitet Mekgil proglasio ga je za počasnog doktora nauka, a u julu 2002. mu je i Savet i Senat Kentskog univerziteta u Kenterberiju dodelio istu titulu.
Izabran je 30. aprila 2003. za člana Međunarodne komisije pravnika (ICJ), čije je sedište u Ženevi, a čini je 60 eminentnih pravnika koji predstavljaju sve pravne sisteme u svetu.
Predavao je na univerzitetima u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj, Makedoniji, Finskoj, Njemačkoj, Italiji, Japanu, Norveškoj, Poljskoj, Španiji, Južnoj Africi, Sloveniji, Švedskoj, Švajcarskoj, Tajlandu, Tunisu, Velikoj Britaniji i SAD.
Nosilac je ordena Legije časti.
Osim pravničke profesije, bio je član Srpskog PEN Centra i predsednik upravnog odbora Jugoslovenske kinoteke.
Sredinom sedamdesetih vodio je kultnu emisiju "Kino-oko" na beogradskoj državnoj televiziji.
Objavio je stotine radova u renomiranim stranim i domaćim časopisima i izdavačkim kućama. Njegove knjige “Međunarodno pravo i ljudska prava”, “Međunarodni odnosi”, “Terorizam”, “Strahovlada”, “Silaženje s uma”, jesu, kako saopštava Pravni fakultet beogradskog Univerziteta Union – gde je okončao svoj bogati radni i naučni opus - ne samo nezaobilazno teorijsko gradivo, nego i lično svedočanstvo Vojina Dimitrijevića o osvajanju slobode i ljudskih prava u zemlji u kojoj oni izgledaju tek kao nedostižni ideal.
