Glumac Žarko Laušević preminuo je u šezdesetčetvrtoj godini posle kratke i teške bolesti, javila je Radio-televizija Srbije (RTS).
Žarko Laušević rođen je 19. januara 1960. godine na Cetinju. Diplomirao je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu i bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Na filmu je debitovao u ostvarenju Progon 1982. Te godine ostvario je značajne uloge u filmovima Savamala i Direktan prenos.
Jednu od glavnih uloga igrao je u čuvenoj seriji Sivi dom iz 1984. godine.
Igrao je u više od dvadeset filmova i televizijskih serija, među kojima su Šmeker (1985), Svečana obaveza (1986), Dogodilo se na današnji dan (1987), Oficir s ružom (1987), Braća po materi (1988), Boj na Kosovu (1989), Original falsifikata (1991), Bolje od bekstva (1993), Kaži zašto me ostavi (1993), Nož (1999).
Godine 1994. osuđen je na 13 godina zatvora zbog ubistva dvojice mladića u Podgorici. Nakon ukidanja presude od strane Saveznog suda, po ponovnom pretresu u februaru 1998, izrečena mu je kazna od četiri godine zatvora zbog dvostrukog ubistva u prekoračenju nužne odbrane.
Tada je pušten na slobodu jer je u tom trenutku već izdržao 4,5 godine kazne. Po izlasku iz zatvora napustio je Jugoslaviju i otišao u Njujork.
Vrhovni sud Crne Gore je, po žalbi tužioca 30. marta 2001. tu odluku preinačio i izrekao mu kaznu od 13 godina zatvora. U julu 2009. saopšteno je da je Laušević uhapšen u Sjedinjenim Američkim Državama zbog boravka u SAD bez vize i da se razmatra njegova ekstradicija Srbiji po međunarodnoj poternici koja je raspisana 2002. a zahtev Trećeg opštinskog suda u Beogradu.
Sud u Njujorku potom je doneo odluku o ukidanju pritvora Lauševiću. Pomilovan je 29. decembra 2011, a srpski pasoš uručen mu je 1. februara 2012.
Posle više od decenije pauze na veliko platno vratio se ulogama u ostvarenjima Tajna nečiste krvi (2012), Smrdljiva bajka (2015) i Senke nad Balkanom (2017).
Televizijskoj publici još jednom se predstavio 2018. maestralnom ulogom u seriji Koreni. Igrao je i u ostvarenjima Državni službenik (2019, Ime naroda (2020), Aleksandar od Jugoslavije (2021), Kalkanski krugovi (2021), Vreme zla (2021), Leto kada sam naučila da letim (2022) i Heroji Halijarda (2023).
Dobitnik je brojnih umetničkih nagrada među kojim su Zlatna arena u Puli, Car Konstantin, Grad teatar, Grand-pri Nais, Zlatna antena i priznanja Zoran Radmilović.
Segmente iz života Laušević je pretočio u knjige Godina prođe dan nikad, Sve prođe pa i doživotna i Padre idiote. O njegovom životu napravljen je film Lauš iz 2014. godine.
