Naučnici su saopštili da su otkrili porijeklo evropskih bizona i na taj način riješili zagonetku praistorijske pećinske umjetnosti.
Evropski bizoni prvi put su se pojavili naizgled niotkuda prije oko 12.000 godina i razlikuju se od američkih.
Prethodna genetska analiza ukazala je na mogućnost da obje vrste potiču od stepskih bizona, vrste koja je lutala Evroazijom i Sjevernom Amerikom prije nego što je izumrla prije oko 9.000 godina.
Analizom uzorka DNK uzetih sa ostataka drevnog bizona istraživači su otkrili do sada nepoznate vrste koje su se pojavile ukrštanjem mužjaka stepskog bizona sa ženkom divljeg goveda, istrebljenom vrstom čiji je potomak domaće govedo, prije najmanje 120.000 godina.
"Neočekivano je da takva hibridizacija može da dovede do nove vrste koja se takmiči sa obje vrste predaka, vjerovatno boljim prilagođavanjem promjenama životne sredine u to doba", rekla je istraživačica na Univerzitetu u Adelejdu u Australiji Džulijen Soubrijer.
Hibridna vrsta je na poslijetku evoluirala u evropskog bizona, zaključili su naučnici.
Vođa tima naučnika Alan Kuper je tu vrstu bizona kroz šalu nazvao "Higsov bizon", alaudirajući na Higsov bozon.
Popunjavanje praznine u evolutivnoj istoriji evropskog bizona omogućilo je odgovor na pitanje zašto su drevni ljudi slikali dve različite vrste bizona na zidovima pećina u Evropi.
Lovci u kamenom dobu slikali su najprije dugoroge stepske bizone, a zatim kratkorogi oblik evropskog bizona, koji je u Evropi desetinama hiljada godina.
Dvije vrste dominirale su u različitim razdobljima u zavisnosti od klime.
Danas su bizoni uglavnom prisutni u Poljskoj, gdje su početkom 20. vijeka sačuvani od istrebljenja.
