Desetine državnih firmi u BiH otkupljene su takozvanim prljavim novcem čije porijeklo se godinama nije provjeravalo. Tek sporadične akcije na hapšenju i razbijanju regionalnih kriminalnih grupa u susjednim zemljama pokrenule su lanac akcija u BiH u kojima su uhapšeni “biznismeni” sumnjivog poslovanja.
Sud BiH odredio je u ponedjeljak jednomjesečni pritvor Ivici Ćuku i za još sedam osoba osumnjičenih za organizovani kriminal, pranje novca, utaju poreza, krijumčarenje, koji su uhapšeni proteklih dana u nekoliko gradova u BiH. Svi osumnjičeni su vlasnici privatnih preduzeća ili većinski vlasnici nekadašnjih državnih kompanija, poput banjalučke Fabrike duvana. Među uhapšenima je i jedan policajac MUP-a RS, koji je u pokušaju bijega uhapšen na graničnom prelazu.
Pranje nelegalno stečenog novca kroz kupovinu državnih firmi nije samo slučaj u BiH nego i u drugim zemljama regije i, naravno, uvijek u sprezi sa vlasti, kaže urednik poslovnog portala Capital Siniša Vukelić.
„Ovi posljednji slučajevi hapšenja samo potvrđuju da je to vrh ledenog brijega. Jedan od bivših ministara finasija mi je lično priznao, naravno nezvanično, da su njemu dolazili skoro svakodnevno razni emisari i nudili 30 odsto uloženog novca ukoliko pristane na prodaju državne imovine ili investiranje u BiH, tačnije u RS. Pranje novca kroz privatizaciju se nije dešavalo samo kroz kupovinu državnog kapitala na licitacijama ili direktnom pogodbom, već i vrlo često kroz kupovinu akcija na banjalučkoj i sarajevskoj berzi“, kaže Vukelić.
Kako se nezvanično saznaje, istraga za višemilionske poreske utaje novca koja je dovela do Ćuka i ostalih, pokrenuta je na osnovu iskaza Zorana Čopića, poslovnog partnera balkanskog narko bosa Darka Šarića. Čopić je osumnjičen za pranje više od 7 miliona eura, kupovinom više preduzeća u RS, među kojima je i bijeljinska Šećerana čijih više od 200 radnika plate nije dobilo osam mjeseci. Sudbina Šećerane i njenih radnika, ali i još dvije Čopićeve firme čija imovina je blokirana biće poznate tek po okončanju sudskog postupka, kaže banjalučki ekonomista Siniša Božić.
„Ono što je najgore u konkretnom slučaju bijeljinske Šećerane jeste da nije bilo akcije srbijanskih državnih organa, to kod nas ne bi prošlo, uopšte se ne bi saznalo da je Šećerana kupljena potencijalno prljavim novcem. Kažem potencijalno zato što je to još uvijek na sudu. Što se tiče drugih preduzeća, bar desetina preduzaća je poznata. Poznati su razni tajkuni - Dušanići i Vidovići, bar u RS. Sigurno i u Federaciji postoje takvi, kao što je slučaj Granit Jablanica gdje su radnici bukvalno stali ispred policije u zaštitu svojih prava i svog preduzeća“, smatra Božić.
Milionske štete
A upravo radnici jablaničkog Granita već više od godinu dana blokadom regionalnih puteva i protestima odgovornima u Vladi Federacije ukazuju na bezočnu pljačku ovog preduzeća. Posljednjih mjeseci čini to i opštinski pravobranilac Sead Delalić, koji ističe da banjalučko preduzeće Alpine bez koncesije već duže od godinu dana sa područja Jablanice odvozi granitni otpad bez ijednog eura nadoknade.
Protest radnika Granita, 18. avgust 2011.
Ova firma 2008. godine sklopila je sa jablaničkim Granitom ugovor o koncesiji, odnosno sa tadašnjim direktorom Muhamedom Marićem, koji je trenutno pod istragom zbog organizovanog kriminala. Koncesija je istekla, ali se ekspoatacija nastavila, kaže pravobranilac Delalić.
„Radi se bez koncesione dozvole. Te lokacije su u vlasništvu Hercegovačko-neretvanskog kantona. Ne znam ko više niti vrši evidenciju tog materijala koji se odvozi, niti imaju o tome podaci, ali uglavnom to su milionske štete - to je sigurno“, ocjenjuje Delalić.
Delalić kaže da je na ove nezakonite radnje upozorio sve nadležne organe u kantonu i Federaciji:
„Ministarstvo privrede HNK je direktno nadležno da vrši nadzor nad tim. Zna MUP HNK, zna Tužilaštvo HNK, SIPA, Ministarstvo vodoprivrede Federacije BiH jer je jednim dijelom dole ugroženo korito rijeke Neretve. Međutim, i do dan-danas stanje se ne mijenja, niko to ne spriječava. I dalje se čini šteta, i dalje se rudno blago, bez ijedne jedine marke naknade za koncesiju, odvozi.“
Očigledno je da država BiH kada je otvorila proces privatizacije nije postavila jasne kriterije i prihvatljiv je bio novac iz bilo kojih izvora, pa se često ni danas ne može ući u trag čak ni pravim vlasnicima privatizovanog kapitala, kaže Ivana Korajlić iz TI BiH. Jedan od takvih primjera je i Rafinerija nafte u Bosanskom Brodu.
„Mi smo upozoravali i ranije da je Rafinerija prodata na način da se na kraju nije znala uopšte vlasnička struktura preduzeća koja su otkupila Rafineriju - jer tu imate jednu firmu koja je vlasnik druge firme, a spominju se neka tri lica koja su vlasnici te prve firme i dan-danas još niko ne zna imena tih ljudi. Jednostavno nije bilo bitno u tom trenutku kojim novcem se kupuje, već je samo bilo bitno da se određenom trenutku proda kako bi se prikupili i politički poeni i kako bi se prigrabila korist onima koji su vršili privatizaciju“, kaže Koraljić.
Čitavom nizu sličnih treba dodati i slučaj preduzeća “Trebinjeprevoz” čijih 30 posto akcija je kupio osuđeni kriminalac Vaso Ljuboratić, član kriminalne grupe Darka Eleza. Okružni sud u Banjoj Luci prije nekoliko dana, na zahtjev kolega iz Srbije, provjerio je imovinu, a potom i blokirao Ljubobratićeve akcije u vrijednosti od 70.000 eura u “Trebinjeprevozu”, čiji je najveći akcionar. Ljubobratić je u Beogradu osuđen na pet godina zatvora kao član zločinačke organizacije koja se bavila trgovinom droge, naručivanjem ubistava i iznudama.
Sud BiH odredio je u ponedjeljak jednomjesečni pritvor Ivici Ćuku i za još sedam osoba osumnjičenih za organizovani kriminal, pranje novca, utaju poreza, krijumčarenje, koji su uhapšeni proteklih dana u nekoliko gradova u BiH. Svi osumnjičeni su vlasnici privatnih preduzeća ili većinski vlasnici nekadašnjih državnih kompanija, poput banjalučke Fabrike duvana. Među uhapšenima je i jedan policajac MUP-a RS, koji je u pokušaju bijega uhapšen na graničnom prelazu.
Pranje nelegalno stečenog novca kroz kupovinu državnih firmi nije samo slučaj u BiH nego i u drugim zemljama regije i, naravno, uvijek u sprezi sa vlasti, kaže urednik poslovnog portala Capital Siniša Vukelić.
„Ovi posljednji slučajevi hapšenja samo potvrđuju da je to vrh ledenog brijega. Jedan od bivših ministara finasija mi je lično priznao, naravno nezvanično, da su njemu dolazili skoro svakodnevno razni emisari i nudili 30 odsto uloženog novca ukoliko pristane na prodaju državne imovine ili investiranje u BiH, tačnije u RS. Pranje novca kroz privatizaciju se nije dešavalo samo kroz kupovinu državnog kapitala na licitacijama ili direktnom pogodbom, već i vrlo često kroz kupovinu akcija na banjalučkoj i sarajevskoj berzi“, kaže Vukelić.
Kako se nezvanično saznaje, istraga za višemilionske poreske utaje novca koja je dovela do Ćuka i ostalih, pokrenuta je na osnovu iskaza Zorana Čopića, poslovnog partnera balkanskog narko bosa Darka Šarića. Čopić je osumnjičen za pranje više od 7 miliona eura, kupovinom više preduzeća u RS, među kojima je i bijeljinska Šećerana čijih više od 200 radnika plate nije dobilo osam mjeseci. Sudbina Šećerane i njenih radnika, ali i još dvije Čopićeve firme čija imovina je blokirana biće poznate tek po okončanju sudskog postupka, kaže banjalučki ekonomista Siniša Božić.
„Ono što je najgore u konkretnom slučaju bijeljinske Šećerane jeste da nije bilo akcije srbijanskih državnih organa, to kod nas ne bi prošlo, uopšte se ne bi saznalo da je Šećerana kupljena potencijalno prljavim novcem. Kažem potencijalno zato što je to još uvijek na sudu. Što se tiče drugih preduzeća, bar desetina preduzaća je poznata. Poznati su razni tajkuni - Dušanići i Vidovići, bar u RS. Sigurno i u Federaciji postoje takvi, kao što je slučaj Granit Jablanica gdje su radnici bukvalno stali ispred policije u zaštitu svojih prava i svog preduzeća“, smatra Božić.
Milionske štete
A upravo radnici jablaničkog Granita već više od godinu dana blokadom regionalnih puteva i protestima odgovornima u Vladi Federacije ukazuju na bezočnu pljačku ovog preduzeća. Posljednjih mjeseci čini to i opštinski pravobranilac Sead Delalić, koji ističe da banjalučko preduzeće Alpine bez koncesije već duže od godinu dana sa područja Jablanice odvozi granitni otpad bez ijednog eura nadoknade.
Ova firma 2008. godine sklopila je sa jablaničkim Granitom ugovor o koncesiji, odnosno sa tadašnjim direktorom Muhamedom Marićem, koji je trenutno pod istragom zbog organizovanog kriminala. Koncesija je istekla, ali se ekspoatacija nastavila, kaže pravobranilac Delalić.
„Radi se bez koncesione dozvole. Te lokacije su u vlasništvu Hercegovačko-neretvanskog kantona. Ne znam ko više niti vrši evidenciju tog materijala koji se odvozi, niti imaju o tome podaci, ali uglavnom to su milionske štete - to je sigurno“, ocjenjuje Delalić.
Delalić kaže da je na ove nezakonite radnje upozorio sve nadležne organe u kantonu i Federaciji:
„Ministarstvo privrede HNK je direktno nadležno da vrši nadzor nad tim. Zna MUP HNK, zna Tužilaštvo HNK, SIPA, Ministarstvo vodoprivrede Federacije BiH jer je jednim dijelom dole ugroženo korito rijeke Neretve. Međutim, i do dan-danas stanje se ne mijenja, niko to ne spriječava. I dalje se čini šteta, i dalje se rudno blago, bez ijedne jedine marke naknade za koncesiju, odvozi.“
Očigledno je da država BiH kada je otvorila proces privatizacije nije postavila jasne kriterije i prihvatljiv je bio novac iz bilo kojih izvora, pa se često ni danas ne može ući u trag čak ni pravim vlasnicima privatizovanog kapitala, kaže Ivana Korajlić iz TI BiH. Jedan od takvih primjera je i Rafinerija nafte u Bosanskom Brodu.
„Mi smo upozoravali i ranije da je Rafinerija prodata na način da se na kraju nije znala uopšte vlasnička struktura preduzeća koja su otkupila Rafineriju - jer tu imate jednu firmu koja je vlasnik druge firme, a spominju se neka tri lica koja su vlasnici te prve firme i dan-danas još niko ne zna imena tih ljudi. Jednostavno nije bilo bitno u tom trenutku kojim novcem se kupuje, već je samo bilo bitno da se određenom trenutku proda kako bi se prikupili i politički poeni i kako bi se prigrabila korist onima koji su vršili privatizaciju“, kaže Koraljić.
Čitavom nizu sličnih treba dodati i slučaj preduzeća “Trebinjeprevoz” čijih 30 posto akcija je kupio osuđeni kriminalac Vaso Ljuboratić, član kriminalne grupe Darka Eleza. Okružni sud u Banjoj Luci prije nekoliko dana, na zahtjev kolega iz Srbije, provjerio je imovinu, a potom i blokirao Ljubobratićeve akcije u vrijednosti od 70.000 eura u “Trebinjeprevozu”, čiji je najveći akcionar. Ljubobratić je u Beogradu osuđen na pet godina zatvora kao član zločinačke organizacije koja se bavila trgovinom droge, naručivanjem ubistava i iznudama.
