Imena trojice kandidata sa sudiju Evropskog suda za ljudska prava u Strazburu biće poznata tokom naredne sedmice. Listu od tri kandidata sačiniće specijalna Vladina komisija koja će se, prema riječima Miodraga Vukovića, jednog od članova komisije i funkcionera vladajućeg DPS-a, voditi isključivo profesionalnim i već utvrđenim kriterijumima:
„To mora da bude dokazani, nesporni autoritet iz oblasti prava, da poznaje Međunarodno pravo, posebno dokumenta iz oblasti ljudskih prava i sloboda koja se primijenjuju, odnosno na osnovu kojih se sudi u sudu u Strazburu i da poznaje jedan ili oba zvanična jezika na kojima se vrši korespodencija unutar suda“.
U javnosti se već pokrenula priča oko činjenice da je jedan od pet kandidata za tročlanu listu pravnih stručnjaka, od kojih bi jedan mogao otići za Strazbur Aleksandar Đurišić bivši poslanik vladajuće Demokratske partije socijalista. Na pitanje koliko ta stavka u biografiji utiče na proceduru izbora kandidata koja se obavlja na nacionalnom nivou, Miodrag Vuković kaže:
„Ja ne znam zašto je ova država toliko nesrećna da se uvijek i u najboljoj namjeri traže razlozi da se sumnja u sve i svašta“.
Advokat Aleksandar Đurišić u izjavi podgoričkom dnevniku Vijesti, je takođe kazao da njegov bivši angažman u vladajućoj partiji ne može uticati na proceduru izbora. „Ako sam bio u DPS-u nijesam u Gestapou“, izjavio je Đurišić. Drugi kandidat renomirani pravnik Blagota Mitrić, međutim, vjeruje da se iza kulisa već priprema rješenje i da je čitava procedura izbora kandidata za sudiju u Strazburu već narušena:
„Bilo je izričito saopšteno da Vlada najkasnije do 3. septembra mora poslati listu od tri kandidata, a da do 29. avgusta komisija mora utvrditi tu listu. Postavlja se pitanje po kom aktu je osnovana komisija, po kom aktu su propisane njene nadležnosti i po kom aktu može poslanik DPS-a da daje saopštenja Ministarstvu pravde“.
Mjesto sudije u Stazburu je veoma atraktivna pozicija, između ostalog i zbog plate sudije Evropskog suda koja iznosi oko 18 hiljada eura i koja pada na teret budžeta Savjeta Evrope iz koga se za Sud izdvaja pedesetak miliona eura godišnje. Mitrić ne krije da je to mjesto primamljivo iz više razloga:
"Prije svega iz stručno-naučnih, psiholoških, kulturoloških, a na kraju i iz materijalnih motiva."
Iako ima zamjerki na proceduru izbora tri kandidata na mjesto sudije na nacionalnom nivou činjenica je da finalnu odluku donosi Parlamentarna skupština Savjeta Evrope koja će odlučiti o tome ko će od predloženih kandidata otputovati za Strazbur. Poznata srpska pravnica Vesna Rakić Vodinelić koja je bila jedan od kandidata za tu poziciju za naš radio pojašnjava da se uvijek kada se na spisku kandidata nađe neko od bivših političara ili državnih funkcionera u javnosti špekuliše oko mogućnosti zakulisnog lobiranja, ali dodaje da formalno politički angažman ne utiče na odluku o izboru:
„Znate da su bili kandidati iz bivših socijalističkih država i neki koji su bili vrlo visoko u hijerarhiji tadašnjih komunističkih partija bivali nelustrirani i to čak Parlamentarna skupština, odnosno njeno telo nije smatralo uslovom da se ne izabere, nego su obično takve ljude eliminisali zato što su oni to krili u svojim biografijama“.
Rakić Vodinelić dodaje da je mogućnost političkog lobiranja, izuzev tokom nacionalne procedure izbora kandidata veoma mala:
„Međutim, mislim da se takve mogućnosti završavaju na nacionalnom nivou, a da je prostor za eventualno političko lobiranje u okviru Saveta Evrope veoma, veoma mala“.
„To mora da bude dokazani, nesporni autoritet iz oblasti prava, da poznaje Međunarodno pravo, posebno dokumenta iz oblasti ljudskih prava i sloboda koja se primijenjuju, odnosno na osnovu kojih se sudi u sudu u Strazburu i da poznaje jedan ili oba zvanična jezika na kojima se vrši korespodencija unutar suda“.
U javnosti se već pokrenula priča oko činjenice da je jedan od pet kandidata za tročlanu listu pravnih stručnjaka, od kojih bi jedan mogao otići za Strazbur Aleksandar Đurišić bivši poslanik vladajuće Demokratske partije socijalista. Na pitanje koliko ta stavka u biografiji utiče na proceduru izbora kandidata koja se obavlja na nacionalnom nivou, Miodrag Vuković kaže:
„Ja ne znam zašto je ova država toliko nesrećna da se uvijek i u najboljoj namjeri traže razlozi da se sumnja u sve i svašta“.
Advokat Aleksandar Đurišić u izjavi podgoričkom dnevniku Vijesti, je takođe kazao da njegov bivši angažman u vladajućoj partiji ne može uticati na proceduru izbora. „Ako sam bio u DPS-u nijesam u Gestapou“, izjavio je Đurišić. Drugi kandidat renomirani pravnik Blagota Mitrić, međutim, vjeruje da se iza kulisa već priprema rješenje i da je čitava procedura izbora kandidata za sudiju u Strazburu već narušena:
„Bilo je izričito saopšteno da Vlada najkasnije do 3. septembra mora poslati listu od tri kandidata, a da do 29. avgusta komisija mora utvrditi tu listu. Postavlja se pitanje po kom aktu je osnovana komisija, po kom aktu su propisane njene nadležnosti i po kom aktu može poslanik DPS-a da daje saopštenja Ministarstvu pravde“.
Mjesto sudije u Stazburu je veoma atraktivna pozicija, između ostalog i zbog plate sudije Evropskog suda koja iznosi oko 18 hiljada eura i koja pada na teret budžeta Savjeta Evrope iz koga se za Sud izdvaja pedesetak miliona eura godišnje. Mitrić ne krije da je to mjesto primamljivo iz više razloga:
"Prije svega iz stručno-naučnih, psiholoških, kulturoloških, a na kraju i iz materijalnih motiva."
Iako ima zamjerki na proceduru izbora tri kandidata na mjesto sudije na nacionalnom nivou činjenica je da finalnu odluku donosi Parlamentarna skupština Savjeta Evrope koja će odlučiti o tome ko će od predloženih kandidata otputovati za Strazbur. Poznata srpska pravnica Vesna Rakić Vodinelić koja je bila jedan od kandidata za tu poziciju za naš radio pojašnjava da se uvijek kada se na spisku kandidata nađe neko od bivših političara ili državnih funkcionera u javnosti špekuliše oko mogućnosti zakulisnog lobiranja, ali dodaje da formalno politički angažman ne utiče na odluku o izboru:
„Znate da su bili kandidati iz bivših socijalističkih država i neki koji su bili vrlo visoko u hijerarhiji tadašnjih komunističkih partija bivali nelustrirani i to čak Parlamentarna skupština, odnosno njeno telo nije smatralo uslovom da se ne izabere, nego su obično takve ljude eliminisali zato što su oni to krili u svojim biografijama“.
Rakić Vodinelić dodaje da je mogućnost političkog lobiranja, izuzev tokom nacionalne procedure izbora kandidata veoma mala:
„Međutim, mislim da se takve mogućnosti završavaju na nacionalnom nivou, a da je prostor za eventualno političko lobiranje u okviru Saveta Evrope veoma, veoma mala“.
