Nova razgraničenja u regiji, u kojima su zajedno Republika Srpska, Srbija i četiri opštine na Kosovu, ali i reintegracija srpske politike i nacionalnih interesa u Crnoj Gori, tek je jedan od političkih stavova Milorada Dodika, predsjednika Republike Srpske koji skoro na dnevnoj bazi daje svoje viđenje o cjelokupnoj situaciji u regiji.
Mnogi će reći kako se radi o jeftinoj predizbornoj taktici i dobijanju političkih poena uoči opštih izbora u oktobru, no, nameće se i pitanje - koliko je ovakva Dodikova retorika dugoročno opasna?
Za profesora Univerziteta u Sarajevu Envera Kazaza dvojbe nema - riječ je, kako navodi, o tome da prvi čovjek RS-a pokušava spasiti vlastitu političku glavu, budući da je ekonomski potpuno urušio taj bosanskohercegovački entitet, ali i da je u slučaju ubistva Davida Dragičevića pokazano kako su policija i tužilaštvo direktno uključeni u kriminal najgorih razmjera.
„Dodik takvom retorikom pokušava da razbukti nacionalizam i da se pokaže kao Karadžićev, odnosno Mladićev nasljednik, jedini neprikosnoveni srpski vođa. Isto tako, važno je imati u vidu da Beograd u pokušaju da kompenzira gubitak Kosova koristi Dodika kao instrument svoje politike. Tu se može otkriti osovina Dodik-Vučić i može se govoriti o tome da se na taj način donesu Beogradu neki poeni na međunarodnoj političkoj sceni. Međutim, Dodikova retorika, ma koliko izgledala opasnom, ma koliko bila mrzilačka, ona je samo pokazatelj krize dvije neuspjele politike - Dodikove u Republici Srpskoj i Vučićeve vezane za Kosovo“, ističe profesor Kazaz.
A da su stavovi koje u javnosti iznosi prvi čovjek Republike Srpske korodinirani sa zvaničnim Beogradom, potvrđuje i Boban Stojanović, politički analitičar i doktorant na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Prema njegovim riječima, jedni druge koriste za unutrašnje potrebe.
„Tako da meni to deluje tako da Srbija ne samo da podriva teritorijalni integritet BiH, već da rade negde na tome, i čini mi se da se stvara neka atmosfera u Srbiji 'pustimo Kosovo, hajde da vidimo da li eventualno možemo da učinimo nešto sa Republikom Srpskom'. U svemu tome ne bih zanemario uticaj Rusije koja, očigledno, ima neki svoj uticaj u Srbiji i Republici Srpskoj. Sve veće prisustvo Rusije, kroz neku vrstu moći, kroz njihove medije, ne mogu da podstaknu stabilnost, već da otvore neke nove unutrašnje sukobe i neko unutrašnje razmišljanje o tome - da li je potrebno ujedinjenje i kakva je uloga Rusije, da li ona tu može da pomogne ili ne“, navodi Stojanović.
Osim što pokušava na sve načine ostati na vlasti, kako za Radio Slobodna Evropa kaže profesor Esad Bajtal, Dodikova retorika ima za cilj i da sprovodi "tuđu" volju, prvenstveno onu koja dolazi iz Beograda.
„Pošto mu to koristi u svrhu samoodbrane i samospasavanja vlastite kože on nije lider, već izvršilac tuđih volja, prvo u Beogradu, a onda u Moskvi. Sve je to na tragu 'velikoruske' strategije. Sve mu to odgovara u predizbornoj kampanji kada bi za mogućnost daljnjeg djelovanja na liniji poslušnika morao sebi osigurati moć zbog kojeg će ga Beograd i Moskva još uvijek uvažavati“, zaključuje profesor Bajtal.
Podsjetimo kako političko ponašanje Milorada Dodika, pored prekrajanja granica, uključuje i negiranje srebreničkog genocida, ali i njegov odnos prema migrantima u kojem navodi kako neće dozvoliti njihov smještaj na teritoriji Republike Srpske.
Može li se u svemu ovome nazrijeti prikrivanje straha od mogućeg gubitka izbora, kako ocjenjuju pojedini analitičari, neka je druga priča.
Facebook Forum