Rezolucija je donesena tačno tri mjeseca od kada je u Briselu bila delegacija „Udruženja majki Srebrenice i Žepe“, koja je potpredsjednici Evropskog parlamenta Diani Wallis iz političke grupacije Liberala i Demokrata za Evropu uručila prijedlog rezolucije o Srebrenici.
Rezolucija Evropskog parlamenta o proglašenju 11. jula Danom sjećanja na žrtve genocida u Srebrenici donesena je tri mjeseca nakon što je prijedlog uručen potpredsjednici Evropskog parlamenta Diani Valis.
Očekivanja porodica od Evropskog parlamenta su ispunjena, jer je Evropa priznala šta se dogodilo u Srebrenici, kaže predstavnica udruženja „Majke enklava Srebrenica i Žepa“, Kada Hotić:
„Prvo se zahvaljujem Evropskom parlamentu što je naš zahtjev prihvatio da se ta Rezolucija prihvati i usvoji. Konačno je i Evropa progledala otvorenim očima, mada je Evropa imala otvorene oči i kad se nama dešavalo, ali se pravila da ne vidi, jer mi smo pod zaštitom UN-a doživjeli genocid. A 11. juli, Dan žalosti u Evropi, neće dati da to padne u zaborav. To će biti opomena budućim generacijama koje se još ni rodile nisu, da se tako nešto ne desi. Nadamo se.“
Mirsad Tokača, predsjednik Istraživačko dokumentacionog centra u Sarajevu obradovan je potezom Evropskog parlamenta, te izrazio očekivanje da će i u BiH spoznaja o srebreničkom genocidu doživjeti jednaku osudu:
„Potvrda da Evropa počinje da razmišlja na jedan potpuno drugi način, da sve to što se desilo u Bosni, mora biti i na taj način priznato, prepoznato, prihvaćeno i na neki način da se očuva sjećanje na taj događaj. Prije ili kasnije, bosanski Parlament mora o tome odlučivati. Pitanje je samo vremena i odgovarajućih uslova koje mi isto tako moramo da kreiramo u BiH. Očigledno da više senzibilnosti o ovoj stvari imaju ljudi izvana nego mi iznutra. To je jedan strpljiv dio posla koji mi moramo da radimo, da postignemo taj puni konsenzus u priznavanju svega što se desilo i što je, naravno, argumentovano dokazano.“
Bakira Hasečić predsjednica NVO „Žene žrtva rata“, s pozicije žrtve odluku Evropskog parlamenta, iako zakašnjelu, smatra korakom ka pravdi:
„Za mene, kao žrtvu, to je jedan veliki uspjeh, zadovoljavanje pravde i rasterećenje moje duše, da ne govorim o drugima. Ja se zahvaljujem, pored svega, Evropskom parlamentu u Briselu, da više nikad nijedna majka, nijedno dijete, ne zaplače."
Rezolucija prihvaćena od ubjedljive većine ima važnu dimenziju za budućnost, kaže poslanik u Evropskom parlamentu Jelko Kacin.
„Ono što je po meni najznačajnije je da je ova Rezolucija koja govori o mrtvima, namjenjena prije svega živima. Moramo to iskoristiti da to ugradimo u temelje širenja EU na sve zemlje Zapadnog Balkana. U toj Rezoluciji pozivamo sve zemlje Zapadnog Balkana da i one proglase 11.07. Danom žalosti i solidarnosti sa ljudima iz Srebrenice.“
Savjetnik Centra za ljudska prava Univerziteta u Sarajevu, Dino Abazović, ističe kako je Evropski parlament napravio važnu simboličku gestu prema žrtvama genoicida, te ukazao na značaj institucije koja zapravo predstavlja glas građana EU:
„Vidim dodatnu težinu gdje se i dalje osjeća potreba da se izrazi pijetet i nužnost pamćenja na svaku nevinu žrtvu koja je poginula, kako u Srebrenici, tako i u cijeloj BiH. Važno je napomenuti da sa političkog aspekta, ovu Rezoluciju podržale su sve poslaničke grupe u Parlamentu, bez obzira na njihova politička ishodišta. Te političke grupe u Evropskom parlamentu nisu uvijek jednako gledale na situaciju u BiH, ali u ovom slučaju su bili jednoglasni u podršci. Smatram da je to jedan dodatni potstrek da se žrtve ne smiju zaboraviti, da se moraju testirati na pravdi i da svi oni koji su krivi za taj i druge zločine u BiH, neće imati mira dok ne budu pravedno osuđeni.“
Počasni predsjednik Evropskog pokreta u BiH i profesor na banjalučkom Filozofskom fakultetu, Miodrag Živanović, u Rezoluciji vidi i neku vrstu pedagoške mjere za ona koji su genocid do sada negirali:
